Feline Distemper of Panleukopenia: Virus en ziektefeiten

2024 Auteur: Roxanne Bryan | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 10:12

Wat is Feline Distemper of Panleukopenia?

Feline hondenziekte is een ernstige ziekte die zowel thuiskatten als wilde katten treft. Het wordt veroorzaakt door een virus dat zeer wijdverspreid is in het milieu en zeer besmettelijk is bij katten. Er wordt zelfs gedacht dat bijna alle huiskatten tijdens hun leven aan het virus worden blootgesteld. De ziekte die zich soms ontwikkelt, is vaak levensbedreigend en vaak dodelijk, vooral bij kittens. Het is echter mogelijk dat een kat herstelt van kattenziekte. Het goede nieuws is dat een vaccin dat uitstekende bescherming biedt tegen de ziekte beschikbaar is

Katachtige panleukopenia is de officiële naam voor kattenziekte en is de voorkeursterm voor sommige mensen. Het virus dat de ziekte veroorzaakt, wordt het feliene panleukopenia-virus of FPV genoemd. Het is een lid van de parvovirusfamilie. Het woord 'leukopenie' betekent een laag aantal witte bloedcellen, wat een van de belangrijkste tekenen is van kattenziekte. "Pan" betekent dat alle typen witte bloedcellen in aantal zijn verminderd.

FPV kan ziekte veroorzaken bij huiskatten, wilde katten, wasberen, nertsen en coatimundi. Het kan ook fretten infecteren, hoewel dit niet zeker is. Het kattenziekte-virus is niet hetzelfde virus dat hondenziekte veroorzaakt en het infecteert mensen niet.

The Feline Panleukopenia Virus

Een virus is een microscopisch deeltje gemaakt van DNA (of een zeer vergelijkbaar molecuul bekend als RNA) omringd door een laag proteïne. DNA bevat de genetische code van een organisme. Het wordt gevonden in de cellen van dieren, planten en bacteriën, evenals in vele virussen. Virus bestaat echter niet uit cellen en werkt anders dan cellulaire organismen.

Om zich te reproduceren, moet een virus zijn DNA (of RNA) naar een levende cel sturen. Zodra dit gebeurt, maakt de cel nieuwe virusdeeltjes. De deeltjes ontsnappen dan uit de cel en vernietigen het vaak tijdens het proces. Het katachtige panleukopenia-virus heeft een speciale affiniteit voor katcellen die zich in de verdelingsfase van hun levenscyclus bevinden.

Overdracht van het virus

FPV kan op verschillende manieren worden overgedragen van de ene kat naar de andere. Het proces kan direct gebeuren wanneer een gezonde kat stoffen die zijn vrijgegeven door een geïnfecteerde inhaleert of inslikt. Deze stoffen omvatten speeksel, slijm, urine, uitwerpselen, braaksel en bloed. Van een geïnfecteerde kat wordt gezegd dat hij het virus "vergiet", wat betekent dat het virusdeeltjes uit het lichaam vrijmaakt. Een geïrriteerde infectie duurt vijf tot zeven dagen, maar de kat kan virusdeeltjes tot maximaal zes weken afschudden nadat het geen symptomen meer van de infectie ervaart.

Het virus kan ook worden overgedragen op fomites, dit zijn levenloze objecten met infectieuze organismen zoals virussen en bacteriën. Fomites omvatten kat beddengoed, kattenbakvulling, speelgoed, voedsel kommen en water kommen. Virussen kunnen bestaan zonder water, zuurstof of andere levensbehoeften. FPV is een bijzonder winterharde virus en is bestand tegen extreme temperaturen. Het virus kan nog steeds actief zijn nadat het een jaar of langer buiten het lichaam van een kat is geweest.

Een vrouwelijke kat kan het hondenziekte-virus overbrengen naar haar kittens terwijl ze zich nog in haar baarmoeder bevinden. Mensen kunnen het virus van de ene kat op de andere overbrengen op hun schoenen, kleding en handen. Vlooien kunnen het virus via hun beten doorgeven. Katachtige hondenziekte komt het meest voor wanneer niet-gevaccineerde katten in de buurt wonen, zoals in een dierenwinkel, een dierenasiel of een populatie wilde katten.

Een kat mag niet ziek worden wanneer het hondenziekte-virus zijn lichaam binnengaat. Als het een immuniteit voor het virus heeft ontwikkeld, kan het lichaam de virusdeeltjes vernietigen. Katten ontwikkelen immuniteit als gevolg van een vaccinatie of als gevolg van een eerdere, niet-fatale blootstelling aan het virus.

Celaanval

Cellen delen om nieuwe cellen te maken. De nieuwe cellen repareren beschadigd weefsel en zorgen ervoor dat een lichaam kan groeien. Het kattenziekte-virus valt aan en doodt snel delende cellen in het lichaam van een kat. Cellen in deze toestand worden gevonden in het beenmerg, de bekleding van de ingewanden en het zenuwstelsel van een kitten dat zich binnen de baarmoeder van de moeder ontwikkelt.

Beenmerg effecten

De delende cellen in het beenmerg produceren witte bloedcellen. Deze cellen bestrijden indringers zoals bacteriën en virussen, dus wanneer hun aantal wordt verminderd door het hondenziektekiem, is een kat kwetsbaar voor andere infecties. Dit is de reden waarom katten met kattenziekte ook last hebben van een bacteriële infectie. De bacteriën kunnen een "secundaire" infectie veroorzaken omdat het immuunsysteem van de kat verzwakt is door het virus.

Het beenmerg produceert ook rode bloedcellen, waarvan de belangrijkste functie is het transporteren van zuurstof naar de lichaamscellen en bloedplaatjes, die een belangrijke rol spelen bij de bloedstolling. Het hondenziekte-virus kan het aantal rode bloedcellen verminderen, een aandoening die bekend staat als bloedarmoede. Het aantal bloedplaatjes wordt soms ook verlaagd, een aandoening die bekend staat als trombocytopenie.

Darmeffecten

Net als bij mensen, wordt de binnenkant van de dunne darm van een kat vaak vervangen door een frisse voering gemaakt door snel delende cellen. Deze vervanging is noodzakelijk omdat de darm een doorgang is voor voedsel en spijsverteringschemicaliën. De voering wordt door deze materialen beschadigd wanneer ze door de darm gaan.

Het hondenziekte-virus voorkomt dat een nieuwe darmwand wordt gemaakt en verwondt de oude. Als gevolg hiervan vormen zich zweren en kan de kat diarree met bloed produceren. Feline hondenziekte is ook bekend als feline infectieuze enteritis. "Enteritis" betekent ontsteking van de dunne darm.

Effecten op het zenuwstelsel

Als een zwangere kat is besmet met het hondenziektekiem, kunnen haar ontwikkelende kittens worden gedood of gewond. Het virus beïnvloedt bepaalde delen van het zich ontwikkelende zenuwstelsel van een kitten, waaronder het cerebellum in de hersenen en het netvlies aan de achterkant van het oog.

Het cerebellum is verantwoordelijk voor het evenwicht en voor de coördinatie van spierbewegingen. Het hondenziekte-virus kan cerebellaire hypoplasie bij een kitten veroorzaken, een aandoening waarbij het cerebellum zich niet goed ontwikkelt. Hierdoor heeft het kitten problemen om zijn bewegingen te controleren.

Het netvlies bevat de lichtreceptoren. Wanneer deze receptoren worden gestimuleerd door licht, sturen ze een bericht langs de oogzenuw naar de hersenen, die vervolgens een beeld creëren. Kittens die worden aangetast door het hondenziekte-virus terwijl ze zich nog in de baarmoeder van hun moeder bevinden, kunnen last hebben van retinale dysplasie, een aandoening waarbij het netvlies zich abnormaal ontwikkelt.

Cerebellaire hypoplasie en cerebellaire Ataxia bij katten

Kittens met cerebellaire hypoplasie worden geboren met bewegingsproblemen, een aandoening die bekend staat als cerebellaire ataxie. Deze problemen omvatten gebrek aan coördinatie en evenwicht, schokkerige bewegingen en spiertrillingen.

Kijken naar een getroffen kat terwijl hij probeert te bewegen, is erg verdrietig voor iemand die niet bekend is met kleine hypoplasie, maar de toestand wordt niet erger wanneer een kitten wordt geboren en niet pijnlijk is. De kat leert enigszins te compenseren voor zijn handicap en heeft een normale levensduur, mits de eigenaar hem beschermt tegen mogelijke gevaren veroorzaakt door zijn onvermogen om de bewegingen volledig te beheersen. Eigenaren van katten met kleine hypoplasie en ataxie zeggen dat de dieren een gelukkig leven kunnen leiden als ze deel uitmaken van een liefhebbend gezin. De mentale ontwikkeling van de katten is normaal.

Mogelijke symptomen van Feline Distemper

Koorts, depressie, verlies van eetlust en uitdroging zijn over het algemeen de eerste ziekteverschijnselen. Een kat kan lang voor de waterkom zitten, maar kan niet drinken.

Een of twee dagen na het verschijnen van de koorts kunnen er meer symptomen optreden. Deze omvatten het volgende:

• braken, zelfs als de kat niet heeft gegeten of gedronken
• diarree, wat misschien bloederig is
• buikpijn, vooral wanneer iemand de buik aanraakt

Bijkomende symptomen kunnen zijn:

• een loopneus
• hypothermie (een lage lichaamstemperatuur)

In ernstige gevallen kunnen er aanvallen en septische shock zijn, een aandoening waarbij het lichaam wordt overstelpt door een infectie en de bloeddruk tot een gevaarlijk laag niveau daalt. Kittens kunnen zo snel hondenziekte ontwikkelen dat een kitten kan sterven voordat de eigenaar er zeker van is dat het ziek is.

Het is van vitaal belang dat katten met een van de bovenstaande symptomen een dierenarts zo snel mogelijk zien voor een diagnose en behandeling. Tijd is van essentieel belang bij het behandelen van kattenziekte.

Een diagnose krijgen

De tekenen en symptomen van kattenziekte kunnen worden veroorzaakt door andere aandoeningen. Soms lijken de symptomen op vergiftiging. Om tot een juiste diagnose te komen, zal een dierenarts waarschijnlijk een bloedtest uitvoeren om te kijken naar de hoeveelheid witte bloedcellen en misschien een ontlastingstest om de aanwezigheid van het virus te vinden.

De dierenarts kan verdikte darm en gezwollen lymfeklieren in de buik van de kat voelen. Lymfeklieren zijn kleine structuren in het immuunsysteem die verbonden zijn door lymfevaten. De lymfeknopen bestrijden infecties en worden soms ontstoken wanneer het lichaam van een kat wordt aangevallen door virussen of bacteriën.

De video hieronder toont een kat die herstelde van kattenziekte.

Behandeling

Een kat heeft een betere kans om een hondenziekte te overleven als de behandeling snel begint. Een katteneigenaar moet daarom zijn huisdier heel snel naar de dierenarts brengen nadat hij abnormaal gedrag heeft opgemerkt, zodat een diagnose kan worden gesteld en de behandeling zo snel mogelijk kan worden gestart.

Op dit moment is er geen medicijn dat het kattenziekte-virus kan doden. Deze situatie kan veranderen als nieuw onderzoek wordt uitgevoerd. Een dierenarts zal waarschijnlijk zorgzame zorg verlenen aan een zieke kat, die de symptomen van de infectie behandelt in plaats van de infectie zelf. De zorg kan het toedienen van intraveneuze vloeistoffen, elektrolyten en voedingsstoffen omvatten als de kat uitgedroogd is en voeding nodig heeft. Het kan ook het toedienen van anti-misselijkheid medicatie en medicatie om pijn te bestrijden omvatten. Antibiotica kunnen worden gegeven als de kat een bacteriële infectie heeft ontwikkeld. Soms wordt een bloedtransfusie uitgevoerd als een kat aan bloedarmoede lijdt.

In aanvulling op het ontvangen van vloeistoffen en medicijnen, moet een kat met kattenziekte warm worden gehouden. Regelmatig aaien, persoonlijke aandacht en handvoeding kan helpen voorkomen dat een erg zieke kat de wil om te leven kwijtraakt. Het doel van ondersteunende behandeling is om de kat zich comfortabel te laten voelen en zijn of haar immuunsysteem te helpen het virus te bestrijden. Als de kat erin slaagt om vijf dagen te overleven terwijl hij de behandeling krijgt, is de kans groot dat deze zal herstellen.

Herstel

De waarschijnlijkheid van een individuele kat die herstelt van een FPV-infectie hangt van verschillende factoren af, waaronder de leeftijd van de kat, de gezondheid van het immuunsysteem van het dier en de hoeveelheid tijd tussen het begin van de infectie en het begin van de behandeling. De American Veterinary Medical Association meldt dat zonder ondersteunende medische behandeling tot 90% van de katten die zijn aangetast door het kattenziekte-virus, sterven. Het bieden van medische behandeling verbetert de overlevingskans, vooral als het wordt uitgevoerd kort nadat de kat ziek is geworden. Kittens zullen eerder sterven dan volwassenen, maar zelfs voor volwassenen is de ziekte zeer ernstig.

Voorkoming van kattenziekte bij katten

De meest effectieve methode om kattenziekte te voorkomen is vaccinatie. In dit proces wordt een inactieve of veranderde vorm van het hondenziektekiem-virus in het lichaam van de kat geïnjecteerd. Het immuunsysteem van de kat maakt dan antilichamen om het virus aan te vallen, net zoals het zou doen als het virus actief was en in zijn normale vorm. De antilichamen zullen de kat beschermen als deze in de toekomst is geïnfecteerd met het hondenziekte-virus.

Kittens geboren uit een moeder die gevaccineerd is tegen hondenziekte zullen antilichamen krijgen om de ziekte te bestrijden wanneer ze de eerste melk drinken die hun moeder produceert. Deze speciale melk wordt colostrum genoemd. De antilichamen zijn effectief in de lichamen van de kittens gedurende ongeveer zes tot acht weken na de geboorte. Op dit punt moeten de kittens de eerste van een reeks vaccinaties ontvangen. Het aantal en de timing van deze vaccinaties hangt af van het schema dat door een dierenarts wordt aanbevolen. Zelfs binnenkatten moeten worden gevaccineerd, omdat het zo gemakkelijk is om het hondenziektekiemen virus van de ene kat op de andere door te geven, direct of indirect.

Als een kat gediagnosticeerd is met kattenziekte, moet het gebied waar het heeft geleefd grondig worden gedesinfecteerd om te voorkomen dat andere katten in het gezin worden geïnfecteerd. FPV is bestand tegen veel desinfecterende middelen, maar volgens het Veterinary Manual van Merck wordt het virus door een behandeling van tien minuten in verdund bleekmiddel doodgeschoten. Een dierenarts moet worden geraadpleegd over een geschikte verdunning.

Als u te maken krijgt met het probleem van het verwijderen van het kattenziekte-virus van uw huis, vraagt u uw dierenarts om zijn of haar advies. Het is erg belangrijk om alle sporen van het virus van huis te verwijderen, niet alleen om de katten te beschermen die daar in het heden leven of die daar in de toekomst zullen leven, maar ook om te voorkomen dat het virus naar katten buiten het huis wordt doorgegeven.

Cat Vaccinaties

Huisdieren vaccineren in een controversieel onderwerp. Mensen zijn het oneens over de soorten vaccinaties die moeten worden gegeven en over hoe vaak de vaccins moeten worden toegediend. De kattenziekte-vaccinatie is echter erg belangrijk om een vreselijke en pijnlijke ervaring voor de kat en een hartverscheurende situatie voor de eigenaar te voorkomen.

Het is belangrijk voor mij om mijn drie katten te vaccineren tegen hondenziekte. Ik wil niet dat ze de ziekte ervaren of een tragisch gevolg hebben van de infectie. Het voorkomen van kattenziekte is veel gemakkelijker dan het behandelen ervan.

Referenties

Katachtige hondenziekte-informatie van de American Veterinary Medical Association

Katachtige panleukopenia-feiten uit de Veterinary Manual van Merck

Informatie over het katachtige panleukopenia-virus van PetMD

Vragen

Antwoord:

Uw dierenarts is de beste persoon om deze vraag te beantwoorden. Volgens wat ik heb gelezen, kunnen katten van elke leeftijd kattenziekte krijgen, maar de ziekte is erger bij katten die in bepaalde categorieën passen. Deze categorieën omvatten kittens, zwangere katten, katten die ziek zijn van een andere ziekte, katten met een gecompromitteerd immuunsysteem en niet-gevaccineerde katten.