Feline Distemper en Rabies

2024 Auteur: Roxanne Bryan | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-01-15 05:51

• Katachtige hondenziekte en hondsdolheid zijn ernstige infecties die dodelijk kunnen zijn. Katten die naar buiten gaan hebben een verhoogd risico op blootstelling aan katachtige hondenziekte en hondsdolheid.
• Vaccinatie kan katten beschermen tegen ziekten die samenhangen met kattenziekte en rabiësvirussen.

Wat zijn kattenziekte en hondsdolheid?

Feline hondenziekte is de algemene naam voor het feliene panleukopenia-virus (FPV), dat ook wel feliene parvovirus wordt genoemd. Ondanks de naam kattenziekte, heeft infectie met dit virus geen invloed op het temperament van een kat. Integendeel, FPV veroorzaakt ernstige ziekten bij geïnfecteerde katten en kan fataal zijn.

Rabiës is een gevaarlijk virus dat dieren en mensen wereldwijd infecteert. Het virus is over het algemeen dodelijk bij alle soorten en elk warmbloedig dier kan geïnfecteerd raken. Vossen, stinkdieren, coyotes en bepaalde knaagdieren zijn betrokken bij veel gevallen van blootstelling. Verrassend genoeg zijn katten vaker betrokken bij de overdracht van hondsdolheid dan honden. In feite zijn katten de grootste huisdierdrager van rabiës in de Verenigde Staten.

Hoe worden katten geïnfecteerd met kattenziekte en hondsdolheid?

Zodra een kat is geïnfecteerd met FPV, kan het virus gedurende enkele dagen of tot 6 weken virus in lichaamsvloeistoffen (met name urine en uitwerpselen) afgeven. Als een andere kat tijdens deze periode een geïnfecteerde kat (of zijn lichaamsvloeistoffen) tegenkomt, is transmissie waarschijnlijk. Echter, FPV kan ook heel lang in het milieu leven (zoals vervuild beddengoed en andere items), dus contact met besmette objecten kan de infectie ook verspreiden. Hondsdolheid wordt meestal overgedragen door contact met speeksel van een besmet dier. De meest voorkomende manier van contact met speeksel is door bijtwonden. Katten die naar buiten gaan, vechten met andere katten, of wilde dieren tegenkomen, lopen een verhoogd risico op blootstelling aan rabiës.

Tekenen van Feline Distemper en Rabiës

Kattenziekte valt het darmkanaal en het immuunsysteem aan, waardoor het aantal witte bloedcellen in de bloedsomloop sterk wordt verminderd. Het lichaam van je kat heeft witte bloedcellen nodig om infecties te bestrijden, dus katten met FPV hebben de neiging ernstige infecties met de darmen te ontwikkelen. Deze infecties kunnen de afweer van het lichaam snel overweldigen en de dood veroorzaken. Andere klinische symptomen kunnen het volgende omvatten:

Koorts

braken

• Lethargie (vermoeidheid)
• uitdroging
• Diarree

Sommige katten worden plotseling ziek van FPV en sterven binnen enkele uren na het vertonen van klinische symptomen. Voor veel andere katten worden klinische symptomen over een periode van dagen steeds slechter. Kittens die vóór de geboorte of tijdens de eerste paar dagen van het leven zijn geïnfecteerd, kunnen ernstige beschadiging van de hersenen en de zenuwen veroorzaken, wat resulteert in permanente moeilijkheden bij het staan of lopen als het kitten de infectie overleeft. De klinische tekenen van rabiës kunnen vaag en moeilijk te identificeren zijn. Het virus wordt meestal via een bijtwond van een besmet dier in het lichaam geïntroduceerd. Na het binnenkomen van het lichaam, komt het rabiësvirus terecht in het zenuwstelsel en vervolgens in de speekselklieren (klieren in de nek die speeksel produceren). Zodra het virus de speekselklieren binnenkomt, kan het dier de infectie via speeksel doorgeven aan andere dieren en mensen. Helaas kunnen vroege klinische symptomen niet duidelijk zijn voordat het dier infectieus wordt, wat betekent dat een geïnfecteerde kat de ziekte kan verspreiden voordat het tekenen van ziek zijn vertoont.

Klinische tekenen van hondsdolheid verlopen in verschillende fasen en niet alle geïnfecteerde katten vertonen bewijs van alle stadia:

• Vroege symptomen: koorts, zenuwachtig of geagiteerd optreden, zich verstoppen
• Latere tekenen: agressie, toegenomen opwinding, grillig gedrag
• Eindfase: spierzwakte en verlamming, coma, dood

De incubatietijd geassocieerd met rabiës kan zo kort zijn als een paar dagen of zo lang als enkele maanden. De dood kan optreden als gevolg van ademhalingsinsufficiëntie, toevallen of andere complicaties.

Diagnose en behandeling

Verfijnde testen van bloed en lichaamsvloeistoffen kunnen worden gebruikt om FPV te diagnosticeren, maar veel dierenartsen maken de diagnose op basis van klinische symptomen en de aanwezigheid van een ernstig laag aantal witte bloedcellen. De behandeling is voornamelijk ondersteunend, bestaande uit het toedienen van vloeistoffen om uitdroging te voorkomen, antibiotica om infecties te behandelen en andere medicijnen om braken en andere klinische tekenen te beheersen.

Helaas worden geen diagnostische tests voldoende nauwkeurig geacht om rabiës in een levend dier te bevestigen. De bevestigingstests worden over het algemeen uitgevoerd door de hersenen te onderzoeken en te testen nadat het dier is gestorven of is geëuthanaseerd. Bovendien zijn er geen effectieve behandelingen voor rabiës bij dieren. Vanwege de hoge sterftecijfer geassocieerd met rabiës-infectie, is de beste manier om uw kat te beschermen de blootstelling aan dieren tot een minimum te beperken die de infectie kunnen overdragen en de vaccinatie tegen rabiës van uw kat up-to-date houden.

Vaccinatie en preventie

Verschillende beschikbare vaccins zijn geïndiceerd voor het voorkomen van ziekte geassocieerd met FPV en rabiës. De meeste beschikbare FPV-vaccins zijn combinatievaccins die ook beschermen tegen feliene herpesvirus en calicivirus. Beschikbare rabiësvaccins kunnen alleen tegen hondsdolheid beschermen of kunnen combinatieformules zijn die beschermen tegen andere kattenvirussen. Alle beschikbare FPV- en rabiësvaccins zijn getest en veilig en effectief bevonden bij toediening zoals voorgeschreven.

Kittens worden over het algemeen gevaccineerd tegen FPV rond een leeftijd van acht tot negen weken. Een boostervaccinatie wordt drie tot vier weken later gegeven, gevolgd door boosters om de één tot drie jaar (afhankelijk van het blootstellingsrisico).

Aanvankelijke vaccinaties tegen rabiës worden over het algemeen gegeven aan kittens tussen 12 en 16 weken oud. Een boostervaccinatie wordt een jaar later gegeven. Afhankelijk van welk rabiësvaccin wordt gebruikt, kunnen volgende boosters elke één tot drie jaar worden gegeven.

De vaccinaties tegen FPV en hondsdolheid worden aanbevolen voor alle katten. Sommige gemeenten hebben voorschriften waarin wordt bepaald dat katten vaccinaties tegen hondsdolheid krijgen; vaccinatie tegen FPV is wettelijk niet verplicht, maar wordt sterk aanbevolen om medische redenen.

Katten die naar buiten gaan, bij andere katten wonen, of die verzorging of internaat bezoeken, lopen een groter risico op blootstelling aan FPV in vergelijking met katten die binnenshuis blijven en beperkt contact hebben met andere katten. Op dezelfde manier lopen katten die naar buiten gaan, waar ze zwerfdieren of wilde dieren tegenkomen, een groter risico op blootstelling aan hondsdolheid. Vraag uw dierenarts naar het aanbevolen protocol om uw kat te beschermen tegen deze infectieziekten.

Feline hondenziekte is zeer besmettelijk bij katten. Hoewel FPV in het milieu kan worden gedood door het te reinigen met een verdunde bleekoplossing, kan het virus tot 2 jaar op oppervlakken leven en is het bestand tegen veel andere reinigingsproducten en desinfectiemiddelen. Zorg ervoor dat je je handen wast en van kleding verandert na het hanteren van een geïnfecteerde kat. Evenzo moeten kommen, dekens, handdoeken, speelgoed, kattenbakken en andere items worden gereinigd met bleek (indien mogelijk) om het risico op verdere verspreiding van ziekten te verkleinen. Het gescheiden houden van zieke katten van gezonde katten kan ook de kans op overdracht verminderen.

Een nieuwe kat of kat die thuis wordt geïntroduceerd, moet zo snel mogelijk door een dierenarts worden onderzocht en van alle andere huisdieren worden gescheiden voor een quarantaineperiode van minimaal een paar weken. Gedurende die tijd moet de nieuwe kat nauwlettend worden gecontroleerd op tekenen van ziekte. Eventuele problemen moeten aan uw dierenarts worden gemeld voordat u de nieuwe kat bij uw andere huisdieren introduceert.

Feline hondenziekte wordt niet beschouwd als besmettelijk voor de mens. Hondsdolheid daarentegen is besmettelijk voor elk warmbloedig dier - inclusief de mens. Als uw kat bekend is of vermoedt dat u een van deze ziekten heeft, neem dan onmiddellijk contact op met uw dierenarts. Het is ook belangrijk om te bespreken hoe u uw andere huisdieren en familieleden kunt beschermen.

Dit artikel is beoordeeld door een dierenarts.