Waarom grommen mag nooit worden onderdrukt bij honden

2024 Auteur: Roxanne Bryan | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 10:12

Honden hebben de neiging om conflicten te vermijden als ze haalbaar zijn

Leer waarom grommen een "zegen" kan zijn

Toen een twee jaar oude Golden Retriever genaamd "Rover" begon te grommen nadat hij door een kind was geknuffeld, besloot Rover's eigenaar om het gedrag in de kiem te smoren en Rover een goede scheldpartij en een sterke riemcorrectie te geven die hij nooit zou vergeten. Deze berisping was voor het welzijn van de hond en om het kind te beschermen, volgens de eigenaar die beweerde dat het gedrag vanaf die dag was verminderd en gestopt.

Inderdaad, Rover gromde niet langer naar het kind en Ann Marie bleef maar denken dat alles weer normaal was. Ze hield de hond en het kind een tijd goed in de gaten en na een maand zonder incidenten gaf ze Rover wat vertrouwen terug. Ze wist echter niet dat er binnen Rover's geest nog steeds een aantal grote conflicten gaande waren en dat ze uiteindelijk alleen het topje van een ijsberg had behandeld …..

Op een dag kwam het kind terug van school en zag Rover kwispelstaartend en zich vriendelijk gedragen, hij besloot om Rover een grote knuffel te geven die zijn armen om hem heen sloeg en een mooie kus gaf tussen het voorhoofd van de hond. Hij wist echter niet dat die dag een gedenkwaardige zou zijn geworden.

Bij het kussen van de hond reageert de hond snel en bijt het kind op zijn gezicht. Geen enkele huid was kapot, maar er bleven enkele tandjes achter, waardoor een gedenkwaardig emotioneel litteken achterbleef dat nooit kon worden verwijderd. Rover werd inderdaad geadopteerd naar een gezin zonder kinderen en Ann Marie lijkt het gedrag nog steeds niet te kunnen verwerken.

'Hij was zo'n lieve hond.' Ze legt tranen in haar ogen en een beetje ontkenning. 'Hij hield van het kind en speelde met hem, maar zo bijten zonder waarschuwing is onaanvaardbaar' '. Ze blaast haar neus en blijft praten '' De hond is niet langer veilig en ik kon mezelf niet vergeven als hij mijn kind nog een keer pijn zou doen ''.

De meeste mensen zouden de situatie normaal gesproken begrijpen. Rover had bewezen dat hij geen veilige hond was in de buurt van kinderen. Toch miste de moeder één groot, cruciaal punt. Haar acties hadden inderdaad tot de beet kunnen leiden als ze maar een beetje meer wist over hondenpsychologie.

Redenen waarom grommen een zegen kan zijn

Natuurlijk kon Rover niet langer vertrouwd worden door kinderen, maar de situatie had voorkomen kunnen worden op een dusdanige manier te escaleren. Hondeneigenaren realiseren zich vaak niet dat het berisping van een hond voor grommen is als het vertellen van de hond '' Doe geen moeite om te waarschuwen dat je de volgende keer gaat bijten, doe het gewoon ''. Inderdaad straffen een grommende hond eenvoudig gezet, ontneemt eigenaars een zeer belangrijk teken dat levensreddend kan zijn.

Als je je hond voor het grommen straft, zal de hond zeer waarschijnlijk leren dat grommen niet wordt geaccepteerd. Dit klinkt misschien als een goede zaak als het dat niet is. Het onderliggende niveau van stress van de hond wordt nog steeds niet aangepakt, het enige wat uiteindelijk wordt aangepakt is puur de zilveren behuizing. De emoties van de hond die de stress veroorzaken worden in de eerste plaats genegeerd en op een dag zullen er uiteindelijk meer problemen optreden.

Inderdaad, door een grommende hond te straffen, ontzeggen eigenaars niet alleen een hond van een zeer belangrijk waarschuwingsinstrument, maar bewijzen ze ook aan de hond dat de eigenaar onbetrouwbaar en onvoorspelbaar is, waardoor het niveau van stress bij de hond aanzienlijk wordt verhoogd. Meer stress lost het probleem niet op en de volgende keer dat de hond dezelfde situatie tegenkomt, lijkt hij misschien in orde als hij dat niet is. Uiteindelijk zal er een hap komen en deze keer zal er geen waarschuwing vooraf zijn. Het komt recht en gemeen tegemoet voor de ogen van de eigenaar

Een nadere blik op grommen

Honden zijn over het algemeen conflicten die wezens vermijden. In een groep wolven, bijvoorbeeld, is tijd verliezen met vechten tegen andere pack-leden een totaal verlies aan energie dat het simpelweg niet de moeite waard is. Energie moet worden bespaard voor belangrijkere functies zoals jagen of het verzorgen van een nestje jongen. Honden hebben daarom de neiging conflicten te vermijden door lichaamshoudingen en vocalisaties te gebruiken. De meeste honden weten wat deze tekens betekenen en blijven dankzij hen uit de problemen.

Voordat Rover het kind beet, kan hij waarschijnlijk waarschuwingsborden sturen die misschien niet door het kind zijn waargenomen, niettemin, de moeder. Rover heeft zijn lichaam verstijfd, toen het kind hem omhelsde en misschien zijn lippen likte in een kalmerend signaal. Kalmerende signalen zijn tekenen die vaak duiden op stress die door honden wordt getoond en die in de diepte zijn bestudeerd door de internationaal bekende trainer en auteur van het bestseller boek "On Talking Terms With Dogs" Turid Rugaas.

Deze lichaamstaal kan het hondenequivalent zijn geweest van een menselijk gezegde: 'Doe dat alsjeblieft niet, ik voel me ongemakkelijk' '. Omdat kind en moeder niet van dergelijke tekenen op de hoogte waren, negeerden ze ze allemaal samen. Rover is de ervaring echter niet vergeten. In de loop van de tijd werd hij meer en meer gestrest. Veel honden tolereren inderdaad geen knuffels, omdat ze geen deel uitmaken van hun communicatie. Sommigen voelen zich nogal bedreigd door hen en worden nogal defensief.

Dus het kind blijft de hond knuffelen totdat de hond dat grommende geluid afgeeft dat de moeder waarschuwt. Zoals eerder vermeld grijpt ze Rover van de kraag en scheldt hem zwaar. Ze houdt kind en hond voor enige tijd bij elkaar vandaan en heeft dan misschien medelijden met het kind dat herhaaldelijk om de hond vraagt, besluit om ze opnieuw bij elkaar te houden. Rover gedraagt zich goed en gromt niet langer. Het probleem lijkt eindelijk opgelost ….

Rover is echter meer en meer ongemakkelijk en gestrest. Je kon hem bijna horen zeggen: 'Alsjeblieft, ik voel me heel ongemakkelijk tussen je armen, doe dat alsjeblieft niet, het maakt me echt bang' '. Het grommen is echter geen erg rationeel antwoord van een hond, het is nogal vrij aangeboren. Een soort van primaire vorm van zelfverdediging. Op de een of andere manier vergelijkbaar met onze reactie als iemand in ons gezicht komt, verbaast ons plotseling en zorgt ervoor dat we '' defensief '' worden.

Zo beroofd van zijn meest nuttige waarschuwingsteken, zijn gegrom, moet hij naar een van zijn zelden gebruikte verdedigingslinies gaan: een waarschuwingsbite. Dit is geen hapje dat de huid breekt, maar een beet die waarschuwt, die naar buiten komt omdat andere tekens werden genegeerd. Het is de manier van een hond om te zeggen '' Ik heb echt mijn best gedaan om je te waarschuwen, maar ik moest dit doen om je te laten begrijpen, dit is mijn wake-up call, laat me niet verder gaan dan dit punt ''.

Hij heeft niet alleen de harde manier geleerd om niet langer op voorhand een aanbeet te geven, maar nu hij werd berispt toen hij in de buurt van het kind was, begon hij misschien zelfs te denken dat het feit dat hij in de buurt van het kind is, daadwerkelijk slechte dingen veroorzaakt. Dus de stress bouwt verder op meer. Welkom in de wereld van de agressieve hond.

Hoe om te gaan met grommen

Het is erg handig om vroege waarschuwingssignalen van stress te herkennen en de hond uit de stressvolle situatie te verwijderen. Als de hondeigenaar bijvoorbeeld erkent dat het aanraken van het hoofd-, hals- en schoudergedeelte van een hond te veel is, kan het verwijderen van hem uit de situatie voorkomen dat er een lelijk geval ontstaat. Ja, het verwijderen van hem kan het gedrag belonen, maar dit zal later worden geregeld.

Als je hem uit de buurt neemt, kan je hond denken 'Ok, grommen werkte, goed om hem de volgende keer te gebruiken' '. Inderdaad, als de moeder het kind heeft verteld bij het horen van de hond grommen '' Liefje, knuffel Rover niet, het maakt hem ongemakkelijk '' en het kind stopte de knuffelpoging die de hond zal denken '' Weew, dat gegrom werkte zeker in het houden van die armen van me af, een goede strategie om door te gaan ''.

Maar een goede hondeneigenaar zal de hond succes bieden en tegelijkertijd de veiligheid van het kind waarborgen. Nauw toezicht is een must bij kinderen en honden, en geen kind mag zonder toezicht achtergelaten worden bij een hond. Hoewel het knuffelen van een hond niet wordt aanbevolen, kan de hond worden geconditioneerd om het te accepteren door middel van effectieve trainingstechnieken. Als de hond niet graag wordt geknuffeld, kan het helpen om de nek van de hond iets te raken en een traktatie te geven. Klop het hoofd van de hond en geef een traktatie. Plaats een arm op de schouder van de hond en geef dan een traktatie, enzovoort, in een stapsgewijze benadering die routinematig wordt uitgevoerd gedurende dagen, weken of maanden. Uiteindelijk zal de hond leren dat grote dingen gebeuren wanneer hij wordt geknuffeld.

Elke hondenbezitter kan dit bereiken als hij bereid is er wat tijd aan te verliezen. Veiligheid moet echter topprioriteit krijgen en haasten is uit den boze. Begeleiding door een hondengedragspecialist is een must voordat u zich met dergelijke trainingen bezighoudt. Het gebruik van een muilkorf kan helpen, maar de snuit zou niet moeten betekenen dat u zich kunt ontspannen en de hond kunt onderwerpen aan iets dat hem ongemakkelijk maakt. Terwijl een kind moet leren dat knuffelen de hond ongemakkelijk maakt, als de hond tegengesteld geconditioneerd is om knuffels te associëren met geweldige dingen zoals traktaties, in het ergste geval, als het kind nog steeds knuffelt, zijn er goede kansen dat er niets zal gebeuren.

Dezelfde aanpak kan geleidelijk worden toegepast op honden die grommen wanneer hun poten worden aangeraakt, nagels worden geknipt, enzovoort. Deze methode zou, indien correct toegepast, diep in het hoofd van de hond moeten werken en de emotionele toestand van de hond moeten veranderen, wat is wat men serieuze problemen als deze wil overwinnen … Sommige puppyklassen hebben inderdaad besloten om '' knuffeltijd '' in hun programma op te nemen dus puppy's zijn minder gevoelig voor 'knuffelige volwassenen' '

Zoals gezien, is het gegrom van een hond iets dat moet worden gekoesterd. Zoals Pat Miller, een hondentrainer met meer dan 35 jaar achterstand, het "een grommend iets is enorm om te waarderen" doet, gaat uiteindelijk een lange weg. Eigenaars van honden zouden inderdaad dankbare honden moeten zijn die zo zijn uitgerust om conflicten te voorkomen. aan uw hond en geef hem de kans om te bewijzen dat hij het waard is om bij u te wonen als u hem alleen maar beter begrijpt en problemen aanpakt voordat ze de kans krijgen om te escaleren..

Disclaimer: als uw hond gedragsproblemen heeft, meld dit dan aan een professionele hondengedragster. Maak veiligheid tot uw belangrijkste prioriteit en probeer niet zelf gedragsproblemen op te lossen.

Voor meer informatie

• Waarom honden niet graag worden geknuffeld waarom honden een hekel hebben aan knuffels, een farricelli Mensen lijken graag iemand te knuffelen waarvan ze houden: we knuffelen onze partners, we knuffelen onze kinderen, uiteindelijk knuffelen we iedereen waar we uiteindelijk om geven. Het komt natuurlijk daarom om te willen …
• Waarschuwingsborden van Potentieel Gevaarlijk en Agressiv … Fodd Vaak worden hondeneigenaren geconfronteerd met gedrag van hun hondenvrienden die een beetje ver verwijderd zijn van wat zou worden verwacht van '' man's best friend ''. Dergelijke gedragsproblemen worden vaak genegeerd of verontschuldigd met …