Logo nl.existencebirds.com

Het redden van Wolfhonden

Het redden van Wolfhonden
Het redden van Wolfhonden

Roxanne Bryan | Editor | E-mail

Video: Het redden van Wolfhonden

Video: Het redden van Wolfhonden
Video: Woman With 2 Pit Bulls Takes A Chance On A Rescued Wolf Dog | The Dodo - YouTube 2024, Mei
Anonim
Het redden van Wolfhonden
Het redden van Wolfhonden

Wolven hebben een speciale plaats in onze verbeelding: mysterieus, charismatisch en zeer intelligent, ze vertegenwoordigen alles wat mooi is in het wild. Het is gemakkelijk te begrijpen waarom mensen betoverd zijn door wolven en hoe dit zou kunnen doorgaan in het verlangen om een wolfhond te bezitten, het hybride resultaat van de paring van een wolf en een hond. Het is een kans om contact te maken met wat wild is in de natuur en voor sommigen een kans om contact te maken met hun eigen innerlijke wolf. Veel mensen, die geen begrip hebben van de speciale behoeften van deze prachtige dieren, merken echter dat ze er niet mee om kunnen gaan; het ongelukkige resultaat is dat wolfhonden vaak verlaten en misbruikt worden. "Helaas wordt de meerderheid van hen geëuthanaseerd door de leeftijd van twee of drie, wanneer ze geslachtsrijp zijn", zegt Wolf Haven International, een wolvenreservaat in de VS.

In Canada redt het Yamnuska Wolfdog Sanctuary (YWS) ontheemde wolvenhonden, biedt een permanent toevluchtsoord voor sommigen en vindt huizen voor anderen.Gelegen op 160 hectare grond in een rustige, landelijke omgeving ongeveer een half uur ten westen van Calgary, AB, het heiligdom is de permanente thuisbasis van verschillende binnenlandse wolfhonden, evenals een aantal adopteerbare.

Georgina De Caigny, een burgerlijk ingenieur, en Andi Scheibenstock, een arts, richtten het heiligdom op in 2011. De Caigny, een gepassioneerde dierenvriend, maakte kennis met wolfshonden toen ze werkte voor een bedrijf in sledehond, gevestigd in Canmore, AB. Aanvankelijk was ze gefascineerd door hun schoonheid dan door hun intelligentie. De Caigny adopteerde uiteindelijk een 11 weken oude wolfshondpuppy, Kuna, nadat haar oorspronkelijke eigenaars haar te veel vonden om mee om te gaan.
Georgina De Caigny, een burgerlijk ingenieur, en Andi Scheibenstock, een arts, richtten het heiligdom op in 2011. De Caigny, een gepassioneerde dierenvriend, maakte kennis met wolfshonden toen ze werkte voor een bedrijf in sledehond, gevestigd in Canmore, AB. Aanvankelijk was ze gefascineerd door hun schoonheid dan door hun intelligentie. De Caigny adopteerde uiteindelijk een 11 weken oude wolfshondpuppy, Kuna, nadat haar oorspronkelijke eigenaars haar te veel vonden om mee om te gaan.

"Terwijl gedomesticeerde honden zijn geprogrammeerd om mensen te plezieren, was Kuna anders", zegt De Caigny. "Ze was slim, koppig en ongelooflijk onafhankelijk, en ze had geen behoefte aan iemand anders om haar leiding te geven." De Caigny beschrijft hun relatie als een reis die de twee samen doormaakten en leerden over de andere soort. "Uiteindelijk heeft Kuna een keuze gemaakt. Ze koos ervoor om van me te houden, en ze koos ervoor om bij me te zijn, en daarom hou ik zoveel van haar. '

Scheibenstock ging op een soortgelijke ontdekkingsreis toen De Caigny haar introduceerde bij Artimus, een deel van de wolf, deel van de Malamute-hond, die haar leven aan het eind van een grote, zware keten had doorgebracht. "Ik heb haar geadopteerd en van haar houd," legt Scheibenstock uit.

Afgezien van het bieden van een toevluchtsoord voor ontheemde wolfhonden en het vinden van huizen voor mensen die geschikt zijn voor adoptie, geeft YWS bezoekers een kans om wolfhonden van dichtbij te ontmoeten en meer te leren over deze fascinerende dieren, die vaak verkeerd worden voorgesteld en verkeerd worden begrepen. "Ik wilde opkomen voor wolfhonden en de vele mythen over hen verdrijven", benadrukt De Caigny. Scheibenstock, die momenteel werkzaam is als arts in Cranbrook, BC, heeft regelmatig contact met het opvangcentrum. Ze kijkt uit naar de dag dat ze daar permanent kan zijn. "Als ik met pensioen ga - hopelijk eerder dan later - hoop ik al mijn energie te gebruiken om nog veel meer wolfhonden te redden en er fulltime te zijn", legt Scheibenstock uit.

Hoewel veel wetenschappers geloven dat alle honden oorspronkelijk afstammen van wolven gedurende honderden generaties, hebben wolfshonden een wolf dichter bij hun genetische samenstelling. De meeste wolfhonden van vandaag zijn niet willekeurig gemaakt door een zuivere wolf in de vrije kruising met een huishond; veeleer zijn ze het resultaat van fokken door mensen. Hoe ze zijn hangt grotendeels af van de hoeveelheid wolven erin. Hoe meer generaties ze weg zijn van de oorspronkelijke wolvenouder, hoe verder ze zijn van het hebben van eigenschappen van een wolf. Bij YWS is Nova, een mooie witte wolfhond die is geboren in een fokkerij in de Verenigde Staten, een voorbeeld van een wolfhond met een aanzienlijke wolf in zijn samenstelling.

Omdat een wolfhond deels hond is, hangt het karakter ervan ook af van het ras van de hond in de mix. Meestal worden wolfhonden gefokt met noordelijke rassen zoals de Siberische Husky en Alaskan Malamute, die al een "wolfachtige" look hebben. Er kan echter een enorme variatie zijn in elk nest van wolfshonden, waarbij sommigen meer kenmerken van de wolf hebben en anderen meer kenmerken van de hond hebben. Genen worden geselecteerd door beide ouders, maar dit gebeurt willekeurig; welke genen geselecteerd zullen worden, kan niet worden voorspeld.

Temperament is ook afhankelijk van hun opvoeding en individuele persoonlijkheden. Met de nadruk op Zeus, een prachtige zwarte wolfhond, merkt De Caigny op dat hij een sterke aversie heeft tegen het betreden van kleine ruimtes. Zelfs met voedsel als verleiding kan Zeus niet worden overgehaald om binnen te komen. Kaida, aan de andere kant, is meer gemotiveerd door voedsel dan een angst voor beperkte gebieden en zal een kleine plaats betreden wanneer verrukkelijke lekkernijen er als aanmoediging worden geplaatst. Aangezien honden waarschijnlijk afstammen van wolven, en sommige honden zoals de noordelijke rassen er erg wolfachtig uitzien, hoe kun je dan zien of een bepaald dier gewoon een hond is of eigenlijk een wolfhond? Bovendien, als het een wolfshond is, hoeveel wolf zit het dan in? Omdat er geen genetische tests zijn die op betrouwbare wijze bewijzen hoeveel wolf in een dier zit, gebruiken experts een proces dat fenotypering wordt genoemd, wat een middel is om tot een goed geïnformeerde schatting te komen over het erfgoed van een dier op basis van uiterlijk en gedrag. Over het algemeen worden wolfhonden ingedeeld in drie categorieën: hoge inhoud, gemiddelde inhoud en lage inhoud.

Een wolfdog met een hoog gehalte werkt meer als een wolf dan als een hond; het wordt vaak beschreven als nieuwsgierig, voorzichtig, zeer intelligent en afstandelijk. Hoewel sommigen geloven dat wolven agressief en confronterend zijn, is dat niet waar: zoals wolven zal een woldog met een hoog gehalte normaal verlegen zijn en zich terugtrekken van mensen. Mensen die een wolfdog met een hoog gehalte krijgen, denken dat het een goede waakhond zal zijn, zijn voor teleurstelling. In plaats van een vreemdeling uit te dagen, zal hij waarschijnlijk dichterbij komen en zich terugtrekken.

Vergelijkbaar met een wolf die over grote afstanden dwaalt op zoek naar voedsel en onderdak, zal een wolfdog met een hoog gehalte waarschijnlijker ronddwalen dan zich te vestigen. Het zorgen voor voldoende bescherming voor een van deze dieren houdt in dat je een grote omheining met een omheining van acht tot tien voet hebt, evenals graafbeschermers en een overstek. Experts raden het gebruik van een zware, negen-gauge kettingschakel aan, omdat het bekend is dat wolfshonden door zeven gauge heen kunnen kauwen. Bovendien hebben ze voldoende lichaamsbeweging nodig: een dagelijkse wandeling aan de lijn, die voldoende is voor veel huishonden, is enorm ontoereikend voor een wolfhond.

Een wolf in het wild wordt vaak als solitair beschouwd, vandaar de uitdrukking 'eenzame wolf'. Dit is nog een misvatting. Wolven zijn zeer sociaal; ze leven in een roedel en gedijen op de sterke banden die zijn gecreëerd met hun roedelleden. Dit betekent dat een wolfdog met een hoog gehalte niet alleen mag worden gelaten; wolfhonden hebben minstens één andere hond nodig.

Een wolfdog met een hoog gehalte werkt meer als een wolf dan als een hond; ze worden vaak beschreven als nieuwsgierig, voorzichtig, zeer intelligent en afstandelijk.

"Een wolfdog met een hoog gehalte is niet zoals een typisch huisdier", legt De Caigny uit. "Het vertoont veel meer zuivere wolkenkenmerken en hoort niet thuis." Ze voegt eraan toe dat Nova, Zeus en Kuna allemaal high-content wolfdogs zijn en dus "ze hebben een permanente thuis in dit reservaat; ze zullen nooit worden overgenomen."

Zoals de naam al aangeeft, heeft een wolfdog van gemiddelde inhoud kenmerken die ongeveer de helft van de wolf en de halve hond zijn, terwijl een wolfdog met een laag gehalte over het algemeen meer eigenschappen van een hond vertoont dan een wolf. Omdat ze meer op een huishond lijken, zijn wolfhonden met een laag gehalte meer bereid om te plezieren, zijn ze over het algemeen gemakkelijker te trainen en zijn ze het meest geschikt voor adoptie in privéhuizen. Toch moet een potentiële eigenaar een ervaren hondengeleider zijn en goed geïnformeerd over de speciale uitdagingen van het fokken van wolfhonden. "Ik wil dat mensen de juiste verwachtingen hebben en weten waar ze aan beginnen", legt De Caigny uit.

Ze raadt potentiële eigenaren aan om over wolfhonden te leren door vrijwilligerswerk te doen in een opvangcentrum of door een dier te koesteren. Terwijl YWS het enige toevluchtsoord is in Canada, zijn er verschillende reddingsorganisaties in de VS, waaronder de Florida Lupin Association, Howling Woods Farm en W.O.L.F. (Wolven aangeboden leven en vriendschap). Deze organisaties bieden uitgebreide informatie over wat er speelt bij het bezit van wolfhonden. Daarnaast zijn er verschillende boeken beschikbaar, zoals Living with Wolfdogs: een alledaagse gids voor een levenstijdgenootschap en een vliegende wolf: echte verhalen over redding, rehabilitatie en het echte leven met honden en wolven geschreven door Nicole Wilde, een nationaal erkend persoon hondentrainer, wolfhondeskundige en regelmatige bijdrage van de moderne hond. Deze boeken bieden praktische informatie over hoe je een wolfhond grootbrengt. Wilde, die verantwoordelijke eigenaarschap van wolfhonden promoot door middel van onderwijs, geeft dit advies aan potentiële eigenaren:
Ze raadt potentiële eigenaren aan om over wolfhonden te leren door vrijwilligerswerk te doen in een opvangcentrum of door een dier te koesteren. Terwijl YWS het enige toevluchtsoord is in Canada, zijn er verschillende reddingsorganisaties in de VS, waaronder de Florida Lupin Association, Howling Woods Farm en W.O.L.F. (Wolven aangeboden leven en vriendschap). Deze organisaties bieden uitgebreide informatie over wat er speelt bij het bezit van wolfhonden. Daarnaast zijn er verschillende boeken beschikbaar, zoals Living with Wolfdogs: een alledaagse gids voor een levenstijdgenootschap en een vliegende wolf: echte verhalen over redding, rehabilitatie en het echte leven met honden en wolven geschreven door Nicole Wilde, een nationaal erkend persoon hondentrainer, wolfhondeskundige en regelmatige bijdrage van de moderne hond. Deze boeken bieden praktische informatie over hoe je een wolfhond grootbrengt. Wilde, die verantwoordelijke eigenaarschap van wolfhonden promoot door middel van onderwijs, geeft dit advies aan potentiële eigenaren:
  • Bekijk voordat u een wolfhond eens bekijkt wat de wettigheid in uw gebied is.
  • Overweeg of u de juiste insluiting kunt bieden; een 6 voet hoge omheining is geen uitdaging voor deze ontsnappingsartiesten.
  • Hoewel wolfhonden lief en aanhankelijk kunnen zijn, zijn ze een grote "hond". Ervaar eerst een Siberische husky om te zien of dat persoonlijkheidstype (en dan wat!) Is wat je echt wilt.
  • Doe voldoende onderzoek voordat je naar binnen springt, want reddingen van de wolfhond zijn voortdurend vol en ongewenste wolfshonden eindigen vaak geëuthanaseerd door schuilplaatsen."

Zoals Wilde hierboven opmerkt, variëren de wetten met betrekking tot het bezit van wolfhonden in heel Noord-Amerika. In Canada is het momenteel legaal in de provincies British Columbia, Alberta en Saskatchewan maar illegaal in Manitoba en Oost-Canada. In de Verenigde Staten is het bezit van wolfshonden legaal in een tiental staten, hoewel op sommige plaatsen speciale vergunningen of bijlagen vereist zijn.

Waarom zijn wolfshonden legaal in sommige gebieden en niet in andere? Voorspellers gebruiken bijvoeglijke naamwoorden zoals intelligent, speels, nieuwsgierig en onafhankelijk om ze te beschrijven. Ze zeggen dat deze prachtige dieren buitengewoon liefdevol en loyaal zijn aan hun familiepakket en dat eigenaren een veel diepere band kunnen vormen met wolfhonden dan met huishonden. Tegenstanders zeggen dat wolfhonden onvoorspelbaar zijn. Terwijl gedomesticeerde honden generaties lang zijn gefokt om betrouwbare gedragskenmerken te produceren, zoals die van herders, voogd of gezelschapshonden, stellen tegenstanders dat wolfshonden mutts zijn en hun gedrag niet consistent is. Ze beweren dat wolven wilde dieren zijn en daarom zijn wolfhonden niet geschikt als huisdier, verder bewerend dat het fokken van een wolfhond een slechte dienst is voor zowel wilde wolven als huishonden. En wolvenreddingsorganisaties vrezen dat slechte pers over wolfshonden de kijk van het publiek op wolven in het wild zal aantasten.

Sommige dierenprofessionals zeggen dat het bezit van wolfhonden moet worden verboden, terwijl anderen beweren dat wetten op de fokkers gericht moeten zijn. Monty Sloan, een wolvenkenner en opvoeder bij Wolf Park, een onderzoekscentrum voor dieren in het wild in de VS, zegt: "De verordening moet niet gericht zijn op het verbieden van eigendom van deze dieren, maar moet zijn macht richten op het onderliggende probleem van het fokken en verkoop door individuen die veel meer pups produceren dan ooit in 'goede' huizen kunnen worden geplaatst."

Hoewel ethische wolfhondenfokkers overal in de Verenigde Staten en Canada te vinden zijn, zijn er tal van onethische fokkers die inspelen op de fascinatie van het publiek voor de dieren. In Alberta, Canada bijvoorbeeld, redde YWS verschillende wolfshonden van een fokker die ze in een klein gebied tussen zijn huis en garage bewaarde en het gebied betrad door een ladder te gebruiken om over een hekpaneel te klimmen. "Dit liet ons duidelijk zien dat deze dieren nooit uit de omheining mochten komen en zelden werden behandeld", legt De Caigny uit. Een van de dieren, een mooie witte wolfhond genaamd Seiko, had een opvallende ooginfectie. Toen ze hem naar de dierenarts bracht voor behandeling, ontdekte De Caigny dat de infectie in de begintijd had kunnen worden behandeld door een goedkope zalf te gebruiken. Omdat de fokker Seiko geen goede veterinaire verzorging had gegeven, was de infectie erger geworden en moest de dierenarts het oog verwijderen.

YWS merkt op dat deze fokker, terwijl hij de wolfhonden voor meer dan $ 1000 per stuk verkocht, hen verkeerd voorstelde als wolfdogs met een hoog gehalte, terwijl ze eigenlijk een laag gehalte hadden, en verzuimde potentiële kopers te informeren over de uitdagingen van het bezit van wolfhonden. Helaas worden verhalen zoals deze dagelijks verspreid over Noord-Amerika. Erger nog, veel van deze onethische fokkers zijn nog steeds in bedrijf vanwege ondoeltreffende wetten die de juiste verzorging van dieren regelen. Ze blijven zwerfvuil produceren na zwerfvuil van slecht behandelde wolfshonden, van wie velen uiteindelijk worden verwaarloosd of mishandeld.

Deze prachtige dieren - mysterieus, verkeerd voorgesteld en vaak verkeerd begrepen - hebben duidelijk iemand nodig om voor hen op te komen. Met de toewijding van organisaties zoals YWS - geholpen door mensen die een passie hebben voor wolfhonden - hebben we in ieder geval een begin gemaakt.

Aanbevolen: