Mijn huisdier is niezen en snuiven. Wat gebeurd er?

2024 Auteur: Roxanne Bryan | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 10:12

Niezen en snuiven lijkt voor de hand liggende acties om te definiëren, maar het is niet altijd gemakkelijk om het verschil te zien tussen de twee bij huisdieren. Inderdaad, deze twee symptomen kunnen er soms zo op lijken, dat veel mensen de termen onderling uitwisselbaar gebruiken. Niezen wordt over het algemeen gedefinieerd als een plotselinge, onwillekeurige uitstroom van lucht uit de longen door de neus en mond. Het wordt meestal veroorzaakt als reactie op een irriterend middel aan de bovenste luchtwegen, meestal aan de gevoelige slijmvliezen die de neusdoorgangen omringen.

Snuiven lijkt daarentegen op en wordt vrijwel identiek gedefinieerd als een niesbui. Het verschil is dat een niesbui onvrijwillig is, terwijl een snort een vrijwillige inspanning van de snurker is.

Honden en katten niezen en snuiven om allerlei redenen die verband houden met de werking van de bovenste luchtwegen. Hoewel veel van hen normale en goedaardige reacties op eenvoudige irritatie zijn, kunnen sommige infecties, obstructies van de bovenste luchtwegen en allergische aandoeningen, onder andere aandoeningen van de bovenste luchtwegen, signaleren.

Oorzaken

Niezen en snuiven wordt veroorzaakt door verschillende kwalen. Hier zijn de meest voorkomende oorzaken voor elk van deze symptomen (er is enige overlapping, in veel gevallen omdat ze niet van elkaar kunnen lijken).

niezen:

1. Besmettelijke ziekten. Zowel katten als honden kunnen infectieziekten krijgen die - althans gedeeltelijk - manifesteren als niezen. In feite kan bijna elke besmettelijke ziekte die de bovenste luchtwegen aantast, ervoor zorgen dat een dier niest. Bij honden kan alles van kennelhoest tot hondenziekte niezen veroorzaken. Bij katten zijn virale infecties van de bovenste luchtwegen (zoals katten herpesvirus) de meest voorkomende boosdoeners.

2. Obstakels van de bovenste luchtwegen. Alles van kanker tot poliepen tot vreemde lichamen tot overtollig weefsel in de bovenste luchtwegen (meestal het resultaat van brachycefalisch syndroom dat wordt gezien bij kortbloemige rassen) kan irritatie van de neusholtes veroorzaken en daarom niezen.

3. Allergieën (of andere ziekten van het immuunsysteem). Hoewel allergische rhinitis nergens in de buurt is, zoals bij mensen, is dit wel het geval. Honden en katten zijn beide gevoelig voor allergieën die de neusholtes beïnvloeden, evenals voor nasale ontsteking voor een verscheidenheid van andere immuunsysteem-gerelateerde processen.

4. Geïnhaleerde irriterende stoffen. Stof, parfums, tapijtpoeders, stuifmeel en andere veel voorkomende irriterende stoffen in de ademhaling kunnen bij honden en katten niezen.

snuiven:

1. Obstructie van de bovenste luchtwegen. Net als bij mensen die snurken en last hebben van slaapapneu, snuiven veel honden en katten met mechanische obstructies in hun bovenste luchtwegen (meestal geërfd als onderdeel van wat 'brachycefalisch syndroom' wordt genoemd) vaker dan andere huisdieren in een schijnbare poging hun luchtwegen van puin of vloeistof. Elke ziekte die ervoor zorgt dat het dier voldoende irritatie nodig heeft om de neusgangen op te ruimen, kan inderdaad leiden tot snuiven.

2. Obesitas en overgewicht. Honden en katten die te veel kilo's hebben, vertonen vergelijkbare symptomen als mensen die vanwege andere redenen last hebben van obstructie van de bovenste luchtwegen of irritatie. Ook zij zullen vaker snuiven dan andere huisdieren.

Omgekeerd niezen:

Terwijl niezen en snuiven beide uitlaten van lucht uit de neus / mond zijn, is "omgekeerd" niezen een onvrijwillige, spastische inademing die sommige honden ervaren. Afleveringen kunnen een paar minuten per keer duren. Het is niet ongebruikelijk voor een hond om dit te doen nadat hij is gelopen en iets (stof, stuifmeel, vuil) in zijn neus heeft gesnuffeld.

Veel hondenbezitters zien omgekeerd niezen en nemen aanvankelijk aan dat hun honden stikken of een crisis doormaken. Hoewel verontrustend voor een niet-ingewijde eigenaar, is er niets meer aan deze aandoening dan een irritatie van de weefsels van de achterkant van de keel en het zachte gehemelte. Het is volkomen goedaardig.

Wat te doen thuis

Alle huisdieren die last hebben van niezen en snuiven met een meer frequente snelheid of in een ander patroon dan ooit tevoren, moeten een dierenarts bezoeken. Hier zijn een paar eenvoudige, praktische tips voor eigenaren van gezelschapsdieren waarvan huisdieren extreem niezen of snuiven.

1. Beperk je huisdier. Plaats uw huisdier in een bench of kleine ruimte (zoals een slaapkamer of badkamer) om zijn gedrag te observeren.

2. Overlaad uw huisdier niet. Lange wandelingen of oefeningen in het algemeen moeten worden vermeden totdat u uw huisdier bij een dierenarts kunt krijgen.

3. Neem de temperatuur van uw huisdier. Als uw huisdier koorts heeft (meer dan 101-102 graden), breng hem dan zo snel mogelijk naar een dierenarts.

Als uw huisdier andere duidelijke symptomen heeft, zoals ademhalingsmoeilijkheden, pijn, slechte eetlust of gewoon niet zelf handelen, breng hem dan meteen naar een dierenarts - in een noodhospitaal, indien nodig. Ook als een neusafscheiding aanwezig is of als het niezen productief is, wat betekent dat slijm, bloed of ander materiaal is geproduceerd, moet uw huisdier een arts raadplegen. Dit zijn meestal tekenen van een meer urgente medische aandoening dan de tips die hier worden gegeven, kunnen oplossen.

Als u niet zeker weet wat u moet doen, bel dan uw dierenarts of het noodhospitaal voor hulp.

Wat uw dierenarts kan doen

Wanneer u uw huisdier naar de dierenarts brengt, zijn dit dingen die de dokter kan doen:

1. Neem een geschiedenis. De meeste dierenartsen beginnen met het stellen van een paar vragen om de geschiedenis van het probleem te begrijpen. Wanneer zag je voor het eerst het niezen of snuiven? Is het veranderd? Hoe is uw huisdier anders geweest?

2. Doe een lichamelijk onderzoek. Omdat er zoveel mogelijkheden bestaan voor de oorzaak van deze symptomen, is het onderzoeken van het hele lichaam een noodzakelijk onderdeel van het proces.

3. Bestel laboratoriumtesten. Bloedonderzoek wordt vaak uitgevoerd in deze gevallen. Afgezien van de basis-CBC en -chemie, kunnen specifieke tests helpen bij het identificeren van specifieke infectieuze of allergische aandoeningen.

4. Neem röntgenfoto's en andere beeldvorming. Wanneer brachycefaal syndroom, tumor of obstructies van de bovenste luchtwegen / vreemde lichamen worden vermoed, zijn röntgenfoto's vaak geïndiceerd. Sedatie of anesthesie kan nodig zijn voor röntgenfoto's. Soms is aanvullende beeldvorming vereist. Dit kan echografie, CT-scans en / of MRI-onderzoeken omvatten.

5. Voer visueel onderzoek uit onder sedatie of anesthesie. Het verdoven van een huisdier is een veelgebruikte procedure voor het grondig evalueren van huisdieren die niezen of snuiven. Het kan nodig zijn om een stijf of flexibel voorwerp te gebruiken om het neusweefsel en de bovenste luchtwegen zichtbaar te maken. Eenmaal daar kan uw dierenarts er zelfs voor kiezen om weefselmonsters (biopsie) te nemen voor microscopische evaluatie.