Loodvergiftiging: nog steeds een zorg voor huisdieren

2024 Auteur: Roxanne Bryan | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 10:12

Thinkstock Geïsoleerde gebeurtenissen, zoals de watercrisis in Flint, Michigan, laten zien hoe gemakkelijk lood onze wereld kan besmetten.

Hoewel loodvergiftiging door de jaren heen wat minder algemeen is geworden vanwege een groter bewustzijn, sta ik er versteld van dat huisdieren deze stof nog steeds gebruiken en waar deze in onze omgeving te vinden is. En zeker geïsoleerde gebeurtenissen, zoals de recente drinkwatercrisis in Flint, Michigan, laten zien dat lood onze wereld gemakkelijk kan besmetten, inclusief het water dat wij en onze huisdieren drinken.

Afgezien van drinkwater kunnen honden, katten en zelfs vogels en andere exotische huisdieren worden blootgesteld aan lood uit vele bronnen: autobatterijen, beendermeelsupplementen, keramische glazuren (te vinden op aardewerk, aardewerk, porselein, porselein), loodgewichten ( zinklood, gordijngewichten), op lood gebaseerde verven (oude huizen, verf van kunstenaars, enkele verven op landbouw- en mariene bodem), loodsoldeer, stopverf, kalefateren, gelode benzine, linoleum, elektronische apparatuur, dakvilt en kurkafdekkingen (pre-1996) ). Hoewel de incidentie van loodvergiftiging is afgenomen door het verwijderen van lood uit huisverf en benzine, kunt u zien dat er nog steeds veel manieren zijn waarop huisdieren toegang kunnen krijgen tot deze stof. De meeste gevallen in kleine dieren komen voor wanneer puppy's op hout knagen of er wordt gerenoveerd in een huis dat vóór 1977 is gebouwd. Dieren die met loodkogels of pellets zijn geschoten, kunnen loodvergiftiging ontwikkelen, vooral als de behouden kogel zich in een zure omgeving bevindt, zoals de maag, gewrichtscapsule of ontstekingsgebied, zoals een blauwe plek of een abces. De micro-omgevingen van deze gebieden zijn zuurrijk en kunnen de absorptie van lood bespoedigen.

Lood wordt geabsorbeerd in het lichaam door het maagdarmkanaal of door inademing van stof. Wanneer katten en honden zichzelf verzorgen, veranderen ze de blootstelling van de huid aan orale blootstelling. Jonge dieren absorberen, net als kinderen, gemakkelijker lood dan oudere dieren, hoewel niemand precies weet hoe. Lood wordt geabsorbeerd in de bloedbaan en is gebonden aan rode bloedcellen. Wanneer dit systeem wordt overweldigd, distribueert lood zich in de hersenen, botten, lever en nieren. Lood wordt langdurig in de botten opgeslagen.

Gemeenschappelijke tekens en effecten

Honden en katten met loodvergiftiging vertonen meestal neurologische en gastro-intestinale symptomen. Ze kunnen verlies van eetlust, gedragsveranderingen, tremoren en toevallen hebben. Elk van deze symptomen moet uw dierenarts waarschuwen. Chronische loodvergiftiging is zeldzamer, maar het kan bij katten tekenen van buikpijn, braken, diarree, lethargie, gewichtsverlies, intermitterende aanvallen en megaesophagus (wat een verlies van spiertonus in de slokdarm leidt tot uitzetting) veroorzaken.

Lood interfereert met meerdere lichaamssystemen. Het veroorzaakt celdood en hersenfunctiestoornissen. Lood is met name toxisch voor de foetus en jonge dieren remt de hersenontwikkeling. Het beïnvloedt ook de rode bloedcellen, waardoor bloedarmoede ontstaat (dat is wanneer er te weinig rode bloedcellen in het bloed zijn).

De diagnose van loodvergiftiging wordt gesteld door het meten van volbloedloodniveaus. Hoewel het ideale bloedloodgehalte nul is, wijzen de meeste bloedloodniveaus boven 0,3-0,35 ppm (30-35 μg / dl) op een significante blootstelling aan lood. Visueel kunnen loodobjecten op röntgenfoto's verschijnen en kunnen ze worden gevonden in het maagdarmkanaal of, minder vaak, als ingesloten leadprojectielen, zoals kogels en pellets, in het lichaam van het huisdier.

Therapie om "Get the Lead Out" te krijgen

Behandeling van lood-toxicose kan uit verschillende stappen bestaan. Dieren moeten eerst worden gestabiliseerd en eventuele levensbedreigende problemen worden behandeld. Lood dat zichtbaar is op röntgenfoto's moet worden verwijderd indien aanwezig. Chelatietherapie moet worden gestart indien nodig. "Chelaatvormers" zijn stoffen die zich binden aan metalen zoals lood en helpen deze uit het lichaam te verwijderen. Lood moet uit het spijsverteringskanaal worden verwijderd voordat met chelatietherapie wordt begonnen, omdat veel chelatoren de absorptie van lood daadwerkelijk kunnen verbeteren. Afhankelijk van de kosten, beschikbaarheid en de klinische symptomen van het huisdier, kunnen verschillende middelen door uw dierenarts worden gekozen.

De prognose is in de meeste gevallen goed met een vroege diagnose en geschikte therapie. De bron van de lead moet uit de omgeving van het huisdier worden verwijderd. Honden en katten kunnen ook belangrijke schildwachten zijn voor blootstelling van de mens. Als uw huisdier een geval van loodvergiftiging ontwikkelt, kan er ook potentieel zijn voor blootstelling van de mens in het huishouden. Lokale ambtenaren voor volksgezondheid kunnen gecontacteerd worden voor meer informatie. Als er geen duidelijke bron van blootstelling in uw huis is, kan analyse van water en bodem nodig zijn om te bepalen waar uw huisdier in contact met lood kwam.

Hoewel de aanwezigheid van lood in onze omgeving tot op zekere hoogte alomtegenwoordig is, kunt u stappen ondernemen om mogelijke bronnen te identificeren en blootstelling vooraf te voorkomen door middel van zelfzorgproducten om uw huis te testen op loodverf en door een jaarlijkse watertest. Neem contact op met uw plaatselijke watervoorziening voor informatie of bezoek een bouwmarkt, zoals meestal voorraadkits die kunnen testen op de aanwezigheid van lood in water of verf.

Meer over Vetstreet:

• 10 lenteplanten die gevaarlijk zijn voor huisdieren
• Een waarschuwing voor hondenbezitters die inhalatoren gebruiken
• 7 Spring Fixer Hoogste risico's voor honden en katten
• 5 Paddestoelen die je huisdier kunnen vergiftigen
• Marihuana en huisdieren: een risicovolle combinatie