2013 Iditarod Winnaar Mitch Seavey en zijn team van honden

2024 Auteur: Roxanne Bryan | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 10:12

Neem contact op met Author

In een poging enigszins buiten de gebaande paden te blijven met mijn Atleet van de maand selecties, trok ik voor maart naar het noorden naar de grote staat Alaska. Zoals velen van jullie misschien weten, is Alaska de site van de jaarlijkse Iditarod Trail Dog Sled Race, beschouwd als de "Last Great Race on Earth". Deze jaarlijkse competitie stelt de mens en de hond voor tegen de zwaarste vijand van allemaal, moeder natuur, en de meedogenloze wildernis in Alaska op de historische Iditarod Trail van Anchorage naar Nome.

De winnaar van dit jaar was veteraan Mitch Seavey die zijn weg naar zijn tweede Iditarod-titel verslond. Mitch en zijn team van sledehonden zijn onze atleten van de maand maart voor hun buitengewone inspanning om de Iditarod van 2013 te winnen. Met de overwinning werd Mitch Seavey op 53-jarige leeftijd de oudste winnaar ooit van de race met zijn eerste overwinning in 2004. Vorig jaar won Mitch's zoon Dallas het evenement en werd daarmee de jongste winnaar ooit van de race. De familie Seavey is nu eigenaar van het onderscheid van zowel de oudste als de jongste ooit winnaar van de Iditarod.

Resultaten Iditarod 2013 - Top 5 Finishers

	Plaats	Naam	dagen	uren	Notulen
1	Mitch Seavey	9	7	39	56
2	Aliy Zirkle	9	8	3	35
3	Jeff King	9	9	21	56
4	Dallas Seavey	9	10	20	51
5	Ray Reddington Jr.	9	11	4	54

Mitch Seavey en zijn team

Hoewel de geschiedenis van de Iditarod in 1973 teruggaat tot het begin, kan de race zijn oorsprong vinden in de vroege jaren 1900 toen de mushing-sport vrij populair was. Misschien vond de beroemdste hond mushing gebeurtenis in de geschiedenis van Alaska tijdens de winter van 1925 plaats toen een difterie-epidemie de kleine gemeenschap van Nome, Alaska bedreigde. Omdat er geen vliegtuigen beschikbaar waren om het serum af te geven, beval de gouverneur van Alaska dat het medicijn door teams van hondenmokkelaars zou worden afgeleverd. Het serum werd per trein naar Nenana in Alaska vervoerd en de resterende 674 mijl naar Nome afgeleverd door twintig teams van mushers die 24 uur per dag in een estafette liepen om het serum in slechts vijf en een halve dag af te leveren.

Bekend als de "Great Race of Mercy", de mushers, en natuurlijk werden hun honden geprezen als helden. Velen van jullie zijn misschien bekend met het beroemde standbeeld van de hond Balto die in het Central Park in New York City staat. Balto was de leidende hond in het sledeteam van Gunnar Kaasen dat het serum meenam naar de laatste etappe van zijn reis door de straten van Nome. Hoewel Kaasen en Balto beroemd werden vanwege hun inspanningen, beschouwen velen Leonhard Seppala en zijn leidende hond Togo als de ware helden van de inspanning. Seppala's team dekte eigenlijk de langste (91 mijl) en meest moeilijke strook van de route.

Voor degenen onder u die naar de grote staat van Alaska kunnen gaan is er een prachtig museum in Wasilla, Alaska dat is gewijd aan de Iditarod en verbazingwekkende verhaal van de Great Mercy Run naar Nome. Het museum biedt bezoekers de kans om meer te weten te komen over de geschiedenis van het evenement, geweldige video's te bekijken, enkele sledehonden te ontmoeten en een korte rit met hen te maken op het parcours. De Iditarod Trail Race Headquarters and Museum zorgt voor een geweldige stop voor degenen onder u reizen van Anchorage tot Denali National Park of Fairbanks.

Iditarod Trail Race Headquarters and Museum

En als je begin maart in Alaska bent, kun je een glimp opvangen van de race, die een ceremoniële start heeft in het centrum van Anchorage voordat je naar het noorden vertrekt naar Willow voor de officiële start van de race. Vanuit Willow neemt de race teams door de Rainy Pass in het hart van de Alaska Range en door het afgelegen binnenland van de staat voordat ze de oevers van de Beringzee raken en vervolgens naar Nome.

De officiële lengte van de race wordt vermeld als 1049 mijl, maar deze kan variëren afhankelijk van het feit of ze de noordelijke of zuidelijke route door het binnenland gebruiken. Elke inzending bestaat uit de musher en een team van twaalf tot zestien honden waarvan minstens zes honden de slee aan de finish moeten trekken.

Iditarod Trail Start

Voor de familie Seavey was de Iditarod 2013 een geweldig jaar toen Dallas Seavey, de zoon van winnaar Mitch Seavey, op een sterke vierde plaats eindigde. Dallas won feitelijk de 2012 running van de Iditarod. Voor de familie Seavey is mushing vrijwel in het bloed omdat drie generaties nu hebben deelgenomen aan het evenement. Dan Seavey, de vader van Mitch en grootvader van Dallas, deed zelfs mee aan de eerste twee Iditarods die plaatsvonden in 1973 en 1974.

Inside the Iditarod van Dallas Seavey

Mitch Seavey werd geboren in Minnesota, maar groeide op in Seward, Alaska nadat het gezin naar het noorden was getrokken. Hij en zijn vrouw, Janine, en hun vier zonen, bedienen de Ididaride Sled Dog Tours in Seward, waar bezoekers een sledehondenrit kunnen maken, de honden kunnen ontmoeten, demonstraties kunnen zien, kunnen genieten van de wildernis in Alaska en de Seavey kunnen ontmoeten.

Hoewel Mitch Seavey zeker de eer verdient voor zijn geweldige overwinning op de Iditarod, zou ik zeker nalaten als ik niet de eer zou bewijzen aan de echte sterren, zijn geweldige team van honden en vooral aan zijn twee leidende honden, Taurus en Tanner. Deze stersporters blijven me verbazen met hun uithoudingsvermogen, kracht en liefde voor racen.

De echte atleten

Hoewel de Iditarod zeker deel uitmaakt van de manier van leven in Alaska, is de race en de sport in het algemeen niet zonder tegenstanders. PETA (People for the Ethical Treatment of Animal's) heeft de Iditarod sterk veroordeeld en beschouwt het ras als misbruik voor de honden. De ongelukkige dood van een van de sledehonden tijdens de race van 2013 verergerde de toenemende frustratie die PETA heeft met de Iditarod alleen maar verder.

Ik hou van deze foto!

Voor de eer van de race-organisatoren doen ze er alles aan om ervoor te zorgen dat de honden zo gezond mogelijk worden verzorgd. De link hier geeft een overzicht van de criteria die worden gebruikt om de honden zowel voor als tijdens de race te evalueren. Waar het op neerkomt is dat een team van meer dan 40 dierenartsen aanwezig is tijdens het evenement en zij het gezag hebben om een hond uit de race te laten vallen als hij gewond is of als hij vindt dat hij niet verder moet in de race.

Je moet niet vergeten dat deze honden, alle Huskies van verschillende rassen, zeer geconditioneerde atleten zijn. Het is net als iemand die traint om een marathon te lopen, omdat het vaak jaren van conditionering kost om een topmarathonloper te zijn. De honden in de Iditarod hebben minstens twee jaar training en competitie voordat ze de Iditarod aannemen. Je moet ook rekening houden met het feit dat rennen in de genen van deze prachtige wezens zit. Iedereen die getuige is geweest van een team dat aan een slee trekt, weet dat ze in hun element zijn wanneer ze aan het hardlopen zijn.

Hoewel deze sport misschien onbekend is voor velen van ons die buiten Alaska wonen, is het een manier van leven in de 49e staat. De National Park Service in Denali National Park gebruikt eigenlijk teams van sledehonden om het park te patrouilleren tijdens de wintermaanden wanneer de wegen gesloten zijn en dit is een vrij algemene site in Alaska, vooral in de winter en in de meer afgelegen gebieden. Ik hoop dat je genoten hebt van deze blik op de familie Seavey en de "Laatste grote race op aarde", de Iditarod.