Van hun Fox-achtige uiterlijk aan hun stoute aard, hier is wat ik leuk vind aan Shiba Inus

2024 Auteur: Roxanne Bryan | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 10:12

Net als de meeste mensen die voor Shiba Inus vallen, ben ik een sukkel voor de vossenachtige uiterlijk van de hond: de fluweelachtige vacht, de waakzame oren, de donkere chocoladeogen. En, net als andere Shiba-eigenaren, ben ik gaan accepteren dat gehoorzaamheid niet hun sterke voorbeeld is.

Ik wist dat ik problemen had toen mijn twee Shiba's als puppy's een persoonlijk toegeefden bedankkaart kregen van de plaatselijke meubelrestaurateur. Na het oplachten van de kosten voor het repareren van de antieke eettafeltafel, Morris stoel en bedspaanplaat waar de honden hun tanden hadden laten knippen, voelde hij zich genoodzaakt zijn waardering op te schrijven. "Ga zo door," zei het briefje.

Toen was er de tijd dat mijn vriend zijn jas over mijn eetkamerstoel hing en mijn Shiba Arlo door de zakken snuffelde. Toen de vriend de achterdeur opende om mijn hond uit te laten, merkte hij - te laat - dat Arlo zijn portefeuille in zijn mond had geklemd terwijl hij de sneeuwstorm in vloog.

In de verste hoek van de tuin schudde Arlo zijn hoofd en spoot creditcards in de sneeuwbuien om hem heen. (Na een jacht van een half uur in de sneeuw met zaklampen en bezems, hebben we de inhoud gevonden, behalve het rijbewijs van mijn vriend.)

Maar het zijn niet alleen hun eigenzinnige - en stoute - persoonlijkheden die Shibas zo aantrekkelijk maken.

Zo schoon als een kat

Shibas worden vaak vergeleken met katten omdat ze zeer netjes zijn. Als puppy's waren mijn honden in wezen zelf zindelijk. Bij wandelingen omcirkelen ze een plas in de modder in plaats van hun poten vuil te maken. En hoewel ze af en toe in het vuil rollen, hebben ze tegen de tijd dat ik het badwater heb gelopen vlekkeloos likte.

Het is maar goed dat mijn honden zo schoon zijn, omdat het de enorme hoeveelheid haren die ze stal enigszins compenseert. Naast hun reguliere verlies, twee keer per jaar, "blazen ze", met bosjes zachte, donzige vacht die in handenvol vallen.

Toen ik twee crème Shiba's bezat, gaf ik het op om hun witte haar uit de bekleding van mijn auto te halen. Op een gegeven moment leende mijn broer mijn auto, en toen hij de airconditioner inschakelde, had hij plotseling wit haar om zich heen wervelend. Hij zei dat het was alsof ik in een gigantische sneeuwbol reed.

Het dichtste ding met een wolf

Van de 85 hondenrassen waarvan het DNA door wetenschappers was bestudeerd, bleek de Shiba Inu genetisch het dichtst bij de wolf te staan - een bevinding die de onafhankelijke aard en neiging van het ras om te rennen kan verklaren.

Deze ontsnappingsartiesten zijn niet voor diegene die geen omheinde tuinen hebben of niet verwachten dat hun honden doof zijn om te zeggen dat ze "komen". Daarom word ik af en toe in mijn nachtpon omcirkeld in mijn nachthemd, schuddend een zak verscheurde kaas of een piepend speeltje knijpen als een gekke oude dame.

Serieuze jagers

Dit oude ras komt uit Japan, waar het werd gebruikt om vogels en klein wild in de bergen te jagen. Het is een instinct dat de honden nooit verloren hebben - zo erg dat ik niet langer een vogelvoeder in mijn achtertuin hang.

Mijn twee Shibas tag-team de dieren buiten, de jongere een vangen van vogels, muizen en een ongelukkige eekhoorn, en de oudere een slikken ze, ondanks alle arm zwaaien en protesten van mij.

Het stille type (behalve de schreeuw)

Mijn honden blaffen zelden. Niet voor de postbode of de UPS-bezorger. Of wanneer mijn broer zijn honden meeneemt. Zelfs niet als ze van buiten willen komen - ze zullen gewoon geduldig op de achtertrappen zitten totdat ik de deur open. Maar het enige wat ik moet doen is de nageltrimmer naar buiten brengen en ik zal worden getrakteerd op de beruchte Shiba Scream, een bijzonder doordringende vocalisatie van ongenoegen.

Ik heb geaccepteerd dat mijn honden nooit gehoorzaamheidsprijzen zullen winnen. Maar hun sterke persoonlijkheden houden mijn leven interessant. En er is geen beter onthaalcomité dan deze twee kleine vosgezichten, en daarvoor ben ik eeuwig dankbaar.

Meer van Vetstreet:

• Hoe u uw hond kunt beschermen tegen kennelhoest
• Waarom krijgt mijn hond geen bevroren poten?
• Hoe twee reddingshonden het leven van een vrouw hebben veranderd
• Dagelijkse items die gevaarlijk zijn voor huisdieren
• Kleine hondenrassen die goede waakhonden maken