Eureaka! Probleemoplossing maakt honden gelukkig

2024 Auteur: Roxanne Bryan | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 10:12

Eureaka! Probleemoplossing maakt honden blij | Illustratie door Martha Pluto

Wat zit er in dit artikel?

Het oplossen van een probleem betekent dat je iets nieuws hebt geleerd, wat betekent dat je meer controle hebt over je omgeving, waardoor je je gelukkiger voelt. Dit gedrag wordt ook gezien bij honden.
Onderzoekers testten het geluksniveau van honden die problemen oplossen door beagles les te geven om drie puzzels op te lossen en hun reactie op het ontvangen van een beloning te testen in vergelijking met honden die een probleem niet hadden opgelost, maar toch een beloning ontvingen.
Tijdens de test liepen honden die een probleem hadden voltooid sneller en kwispelden hun staart harder op hun weg om hun beloning te ontvangen dan honden die een beloning ontvingen zonder een probleem op te lossen.
Bij het betreden van de test werden de honden die leerden om de drie puzzels op te lossen enthousiast over het zien van een probleem dat ze eerder hadden opgelost.
De studie toonde aan dat honden gelukkiger een beloning ontvangen na het oplossen van een probleem dan wanneer ze zonder reden een beloning krijgen.

Horen honden trots op hun voldoening als ze een probleem oplossen? Een nieuwe studie om deze vraag te beantwoorden. Voor mensen kan de eenvoudige handeling om een probleem op te lossen heel bevredigend zijn op zichzelf. Dat is de reden waarom mensen tijd besteden aan het oplossen van kruiswoordpuzzels en puzzels, Sudoku, enzovoort. Wanneer iemand in een kruiswoordraadsel het juiste woord invult, krijgen ze geen stuk voedsel, geld of sociale lof - hun enige uitbetaling is weten dat ze erin geslaagd zijn het probleem op te lossen. Ik ben bekend met dit proces, want mijn vrouw is een groot fan van kruiswoordpuzzels en zal er uren aan werken. Als ik toevallig langskom wanneer ze er één invult en ik een reeks lege ruimtes waarneem waarvan ik toevallig het antwoord weet, kom ik altijd in de verleiding om de oplossing voor haar te suggereren. Uit eerdere ervaringen weet ik echter dat de reactie die ik krijg, zoiets is als: "Doe dat niet. Het is mijn puzzel en het is niet leuk als iemand anders mij de antwoorden geeft! "Met andere woorden, door een klein beetje van het probleem voor haar op te lossen, haal ik een deel van haar beloning weg.

Gezien het feit dat er veel overeenkomsten zijn in de emotionele reacties van honden en mensen, kan men veronderstellen dat het oplossen van een probleem ook lonend is voor honden. Vanuit een evolutionair perspectief zou het oplossen van problemen lonend moeten zijn, want elke keer dat je een probleem oplost, laat je zien dat je iets nieuws over je wereld hebt geleerd en een beetje meer controle over je omgeving hebt. Hoe meer je weet en kunt beheersen in jouw wereld, hoe waarschijnlijker het is dat je het zult overleven. Dit zou voor alle dieren moeten gelden, niet alleen voor mensen.

De plotselinge toename van positief gevoel dat we krijgen als we moeilijke problemen oplossen, wordt vaak het "Eureka-effect" genoemd. De term komt van een incident waarbij de Griekse wetenschapper en uitvinder Archimedes betrokken was, die werd gevraagd om te bepalen of goudsmeden hadden vervalst wat was verondersteld zuiver goud te zijn in de kroon van Hiero II, de koning van Syracuse, met enkele andere metalen. Terwijl hij naar de stijging van het waterpeil keek terwijl hij zich in een bad onderdompelde, kwam het antwoord op zijn probleem bij hem op. Archimedes sprong op en ging de straat op - bijna naakt, zo blij en opgewonden door zijn ontdekking dat hij vergeten was tijd te nemen om zich te kleden - ondertussen schreeuwend "Eureka!" (Van de Griekse heureka, wat betekent: "Ik heb gevonden!"). Archimedes toonde een voorbeeld van een intens beloningsgevoel in verband met het oplossen van een groot probleem, maar lagere niveaus van het Eureka-gevoel zijn wat ons beloont voor het oplossen van alledaagse problemen. Het is ditzelfde gevoel van positief gevoel dat de beloning oplevert die ons bezig houdt met puzzels en computerspellen waarbij problemen worden opgelost.

Een team van onderzoekers onder leiding van Ragen McGowan van de Zweedse universiteit voor landbouwwetenschappen in Uppsala, Zweden, besloot om te kijken of ditzelfde Eureka-effect bij honden verscheen. De essentie van het experiment was om te laten zien dat het oplossen van een probleem om een beloning te krijgen een veel positiever effect heeft op een hond dan alleen maar dezelfde beloning te krijgen zonder het probleem te verwerken.

"Het oplossen van het probleem om de beloning te krijgen, zorgde ervoor dat de honden zich beter voelden dan alleen de beloning krijgen zonder enige intellectuele prestatie."

De geteste dieren waren een groep vrouwelijke Beagles. Er waren zes verschillende taken waaraan de honden konden worden getraind: een hendel indrukken, een doos van een stapel afschuiven, een plastic constructie omdraaien, een bal van een tafel af duwen, een peddel duwen om een bel te luiden, of op een sleutel op een speelgoedpiano. Toen de hond succesvol was, was er een goede keu, zoals een klik of een bel, gevolgd door een beloning. Elke hond werd getraind om drie van de zes mogelijke taken uit te voeren.

Na een pauze van een week begonnen de eigenlijke testen. Er werd een gloednieuwe testomgeving gebruikt met een startcompartiment met een poort die toegang gaf tot een grote arena. Toen de poort openging, kregen de honden toegang tot een beloning aan het einde van de kamer. Mogelijke beloningen die de honden konden ontvangen waren inclusief eten, sociaal contact met een mens die hen aaide, of een kans op sociale interactie en spelen met twee andere honden. Aan het begin van elke testsessie waren er twee proeven waarbij de poort werd geopend en de hond te zien kreeg wat voor soort beloning ze die dag zou tegenkomen.

Voor de eigenlijke testen werden de honden gemeten in gematchte paren. Elke test begint met een stuk testapparaat in het startgebied. In de probleemoplossende toestand werd een van de honden getest met een apparaat dat ze had getraind om te werken. Wat de honden moesten leren was dat, hoewel elk probleem op dezelfde manier werkte als voorheen, de resultaten anders waren. Het apparaat werkte nu in een geluidssignaal en de poort zwaaide open zodat de hond haar beloning kon krijgen. Het gedrag van deze probleemoplossende hond zou worden vergeleken met het andere lid van het gematchte paar dat in het testgebied was geplaatst met een apparaat waarop ze niet was opgeleid; wat ze ook deed, er was geen effect en daarom kon ze het probleem niet oplossen. Hoe dan ook, de hond die geen probleem kon oplossen, kreeg nog steeds een beloning (geluid en poortopening) op hetzelfde tijdsinterval dat de probleemoplossende hond in de vorige sessie haar beloning had gekregen. Zo krijgt een hond de beloning voor het daadwerkelijk oplossen van het probleem, terwijl de andere hond dezelfde beloning krijgt zonder eerst het probleem op te lossen.

Om te bepalen of het probleem oplost een positief effect op de honden had, werd een aantal verschillende maatregelen gebruikt. Een daarvan betrof het beoordelen hoe snel de honden uit de poort schoten om hun beloning op te halen. Onderzoekers hebben ook het activiteitsniveau van de honden gemeten (geloof het of niet, deze onderzoekers telden elke individuele pootbeweging) en staartkwispelen (opgenomen op video en vervolgens geteld). Het activiteitsniveau gaf de opwinding van de hond aan, met kwispelende staart en de snelheid waarmee de hond voor de beloning ging, wat aangeeft hoe positief de hond was.

De resultaten gaven duidelijk aan dat het oplossen van een probleem de hond loonde. Toen de honden het apparaat correct manipuleerden en daarmee het probleem oplosten voordat ze de beloning kregen, was hun activiteitsniveau hoger en vertoonden ze veel meer positieve indicatoren (zoals kwispelen met de staart) dan wanneer ze eenvoudig een beloning ontvingen zonder het te verdienen. Met andere woorden, het oplossen van het probleem om de beloning te krijgen, zorgde ervoor dat de honden zich beter voelden dan alleen de beloning krijgen zonder enige intellectuele prestatie.

Het is interessant om op te merken dat de honden heel blij en geïnteresseerd leken toen ze in de testsessies werden gebracht en konden zien dat ze in contact zouden komen met een apparaat dat ze kenden, een apparaat dat een probleem vormde dat ze wisten ze kunnen oplossen. Wanneer ze werden gepresenteerd met een apparaat waarop ze niet waren opgeleid, leken de honden frustratie en terughoudendheid te tonen, zelfs als ze willekeurige beloningen ontvingen waarvoor ze anders hadden moeten werken. Het was hun gebrek aan controle over de situatie die hen leek te storen.

De onderzoekers waren er vrij zeker van dat de honden het "Eureka-effect" ervoeren. Na de conclusie van de studie meldden ze: "Het succes in het oplossen van problemen leidde tot een positieve affectieve toestand bij de proefdieren." Met andere woorden, net als voor Archimedes, geeft de daad van het eenvoudig oplossen van een probleem honden een uitbarsting van positieve gevoel - maar in tegenstelling tot de Griekse geleerde voelen ze geen enkele volgende schande als ze ontdekken dat ze naakt de wereld zijn binnengerend omdat ze overweldigd waren door geluk bij hun prestatie!