Lerende lichaamstaal en kalmerende signalen

2024 Auteur: Roxanne Bryan | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 10:12

Communicatie is de sleutel

Communicatie is een sleutel tot relaties, hetzij mens-mens, dier-dier, of mens-dier. Het vermogen zich te verhouden tot de andere partij is een manier om te binden en eenvoudig te genieten van het bedrijf van de ander.

Een groot deel van het trainen van een hond is het ontwikkelen van een vermogen om te begrijpen wat de hond je vertelt en om te kunnen communiceren met je hond, en ik bedoel niet alleen commando's of je stem - je ogen, lichaam, uitdrukking, en zelfs hoe je beweegt kan signalen afgeven aan een hond over hoe je je voelt over de situatie … of hem.

Hoe honden communiceren

Honden zijn in de eerste plaats lichaamstaalmeesters. Bijna alles, van hun emotionele toestand tot hun gevoelens over wat er op dit moment gaande is, kan worden gelezen door hun lichaamstaal en houding.

Geen enkel deel van hun lichaam is vrijgesteld van communiceren over hoe zij zich voelen, inclusief de "stoute stukjes", aangezien deze vaak geuren afgeven om naar hun emotionele toestand te verwijzen. Gelukkig hoeven we niet in snuiftabakken te veranderen om onze hoektanden te kunnen lezen! De meest zichtbare bewegingen zijn wat ik als eerste zal behandelen. Zoals altijd, Wally mijn goedgelovige testpersoon … eh, ik bedoel, mijn hondgenoot zal het voorbeeld zijn waarnaar ik verwijs. Alle honden zijn individueel en hebben hun eigen signalen.

Het belang van neutrale positie

Negeer de neutrale posities niet, omdat ze niet veel zeggen. De neutrale of ontspannen posities zijn de standaard, alle andere signalen worden beoordeeld.

Een hond die zijn staart lager draagt is niet constant bang. In plaats daarvan betekent dit dat zijn "lagere staartpositie" moeilijker te zien zal zijn, of misschien helemaal niet wordt gebruikt, terwijl de "hogere staartpositie" niet noodzakelijkerwijs zo hoog zal zijn als die van een andere hond.

Hetzelfde geldt voor het kwispelen. Honden met lange staarten zien er misschien uit alsof ze altijd zwaaien met brede wangen, terwijl honden met gecoupeerde staarten of gewoon van nature korte staarten een moeilijkere tijd hebben met het geven van zeer dramatische staartwags, waarbij de handler (en iemand anders) zorgvuldig moet kijken om de boodschap te zien van de staart.

Om hondenlichaamstaal effectief te kunnen lezen, moet je rekening houden met veranderingen en het beginpunt hiervan is het herkennen van wat 'normaal' is voor je hond als hij zich in een relatief ontspannen staat van rust bevindt.

Oren, ogen en staart

De oren, ogen en staart van een hond kunnen je veel vertellen. Vaak worden deze delen gebruikt om signalen te geven over de emotionele toestand van de hond, evenals hun gevoelens ten opzichte van waar ze naar kijken / snuffelen.

oren

Wally's oren zijn erg communicatief. Hij vindt het leuk om ze in verschillende posities te verplaatsen en niet altijd om geluiden beter op te pakken. Hier zijn enkele van de posities waar ik zijn oren in heb gezien en wat ik heb leren begrijpen.

Vooruit of Perkend opzij - Wally's oren bewegen naar voren en naar achteren, gegeven hoe ze op zijn hoofd zijn gezet. In het begin maakte dit veel oorsignalen onmogelijk voor mij omdat de meeste "oorgeleiders" voor spichtige honden zijn, zoals Duitse Shepard Honden, of slappe oren zoals Border Collies die nog grotendeels rechtop staan. Ik moest dat leren voor Wally's oren - naar voren gekeerd zodat ze eruit zien als driehoeken aan de zijkant van zijn hoofd is zijn versie van dit signaal. Wat dit signaal betekent, is dat hij alert is en nauwlettend in de gaten houdt waar hij naar kijkt. Vaak gaat hij rechtop zitten of bevriezen en kijken en als hij hijgt, zal zijn mond sluiten.
Plat tegen zijn hoofd - Dit betekent meestal dat hij onderdanig is of angstig wordt over wat hij ziet. Hij is onzeker geworden en zijn zelfvertrouwen neemt af. Als zijn oren gespitst waren, kan dit betekenen dat hij geen aandacht meer aan wat dan ook wil schenken, een manier om te zeggen "la la la ik kan je niet horen!"
Vooruit en achteruit gaan - Dit was een grappige toen ik het voor het eerst zag. Het gebeurde tijdens het trainen van hem en ik had geen idee wat het betekende. Blijkbaar, het betekent dat hij op zoek is naar meer informatie. Hij weet niet goed wat hij moet doen of wat ik wil dus hij vraagt om een hint (of zelfs een directe opdracht), zodat hij kan weten wat ik van hem wil. Hij zal me ook dit signaal geven wanneer hij wil weten wat we in een bepaalde situatie gaan doen.
Gewoon zijwaarts - Dit is de ontspannen positie. Hij let nergens op, gewoon genieten van de atmosfeer, of zich vervelen, of genieten van een speeltje, of slaperig (of ronduit slapen).

Ogen

Hun ogen kunnen moeilijk zijn, want als hij naar iets anders kijkt, zie je ze niet. Hieruit volgt dat de beste manier om dit lichaamsdeel te lezen, is wanneer hij op jou let.

De ogen snijden - De beste manier om dit te illustreren is om het zelf te doen. Dus kijk rechtdoor en kijk dan naar links of rechts zonder je hoofd draaien. Dit is wat ik bedoel met "snijden in de ogen". Wanneer hij dit doet, is het een teken van onzekerheid over alles wat hij in zijn ogen snijdt naar. Op de foto kun je zien hoe hij dit voor de camera doet. Zijn neus wijst in een andere richting, maar de ogen turen naar de camera. Dit is minder angst en meer een oplettende nieuwsgierigheid.
Walvisoog - De oorsprong van deze term is kennelijk afkomstig van hoe de ogen van de walvis zijn, dat je het wit van hun oog maar op de helft van hun oog ziet. Nou, met honden zie je meestal GEEN wit van hun oog. Wanneer Wally dit doet, is hij nogal nerveus over wat hij zoekt weg van. Dit is belangrijk omdat het over het algemeen dezelfde algemene actie is, dat wil zeggen een snee in de ogen, maar de richting is het subtiele verschil. Als een hond bijvoorbeeld haar neus naar je wijst, maar haar ogen in het linker veld zitten alsof ze achter haar probeert te kijken, is ze nerveus over jou. Dit wordt vaak beschouwd als een "rustgevend signaal" - meer daarover later.
Geknepen 'voorhoofd' - Deze kan moeilijk op te merken zijn omdat honden echt geen wenkbrauwen hebben, hoewel sommige rassen markeringen hebben waar een wenkbrauw zou zijn. Ik vraag me af of de fokker hiervoor heeft gefokt voor communicatie. Hmmm … Hoe dan ook, dit is een zeer bezorgde uitdrukking en waarschijnlijk ook wat angst. Ik zag dit vooral toen Wally en ik voor het eerst samen begonnen te werken, omdat hij duidelijk nerveus over me was.
"Harde" ogen - Ogen die "hard" zijn, zijn vaak hun volledige grootte, knipperen niet en richten zich nadrukkelijk op wat het is zonder te aarzelen. Het is een intense blik die zeker wijst op hoge opwinding. Niet per se vijandigheid, want Wally zal me zeker deze ogen geven als ik een smakelijke traktatie houd.
Knipperende ogen - Honden knipperen niet veel. Dat heb je waarschijnlijk al opgemerkt. Wanneer ze knipperen, is dit een teken van een ontspannen houding. Ze hebben veel geluk. Ze zijn gewoon blij om te leven. Ze zouden hun hielen opkrikken als ze konden. Tenminste, dat is meestal het geval. Het kan ook een kalmerend signaal zijn, wat aangeeft dat ze enigszins onzeker zijn. In ieder geval proberen ze 'zachte' ogen te communiceren, een absoluut niet-bedreigende uitdrukking in de hondenwereld. Het is eigenlijk het tegenovergestelde van de blik. Wally zal ÉÉN oog daadwerkelijk laten knipperen - dat ziet er helemaal vreemd uit. Erger nog is wanneer hij één oog snel knippert en de ander langzaam. * Huiveren *
Geen specifieke uitdrukking - Als de ogen er "typisch" uitzien, communiceert hij niet veel en is hij waarschijnlijk alleen maar in een rustige gemoedstoestand. Als ze er 'helder' uitzien, is hij waarschijnlijk nogal opgewonden. Ga wat plezier!

Staart

De staart is meestal vrij gemakkelijk te zien, maar wordt vaak verkeerd begrepen. Het probleem met de staart is dat het moeilijk te zeggen is door alleen naar de staart te kijken. Bijvoorbeeld de mythe dat een kwispelende staart gelijk is aan een vriendelijke, speelse hond. De realiteit is dat de hond zeer energiek en opgewonden is. Nu, dat zou speelse energie kunnen zijn - of de energie van "neem nog een stap en je verliest een arm!"

Ook is kwispelen getoond als een communicatiemethode die helemaal alleen is. Honden kunnen hun staarten "half kwispelen", wat betekent dat de kwispeling van het midden naar links of rechts gaat in plaats van een brede zijwaartse beweging. Houd er rekening mee dat alle richtingen relatief zijn ten opzichte van de hond. Dus als ik links vertel, bedoel ik dat de hond over is. Als jullie elkaar face-to-face aankijken, zou het jouw recht zijn.

Nog maar kwispelen - Als de hond zijn staart vanuit het midden naar links zwaait, betekent dit dat hij waarschijnlijk zegt: "blijf achter - ik wil me niet met je bezighouden". Dit is door sommigen de 'vermijdingsas' genoemd. Ik heb Wally dit een paar keer gezien, maar nooit voor mij (zelfs in het begin). Hij heeft het echter wel aan een paar katten gedaan en aan iets dat hij 's nachts ziet, dat kan ik niet.
Met kwinkslagen - Als de hond van het midden naar rechts zwaait, is dit meestal een teken dat de hond graag met u zou willen communiceren. Hij vraagt om jouw deelname aan wat hij ook doet (of wil zijn). Het kan ook een teken van nieuwsgierigheid over jou zijn. Een soort van optimistische "hmmm … ik vraag me af wat er daarna gaat gebeuren."
Snelle kwispelen - Als de staart snel kwispelt, is dat een sterke mening in de hondentaal. Wat hij ook voelt, hij zet er een uitroepteken (of drie) achter.
Langzaam zwaaien - Langzaam zwaaien kan een mededeling zijn dat je niet zeker weet wat er van hem wordt verwacht. Eens kwam Wally vast te zitten buiten de deur van het terras en kon hij het niet verplaatsen. Toen hij me zag, jankte hij en kwispelde hij langzaam met zijn staart. Hij wist niet wat hij moest doen. Het kan ook verdriet / eenzaamheid zijn, vooral als de staart ook is neergelaten.
Hoog gedragen staart - Als de hond zijn staart draagt hoger dan normaal, dan voelt hij zich waarschijnlijk vooral zelfverzekerd en / of opgewonden. Ik zie dit VEEL tijdens het lopen en hij voelt zich goed. Tijdens het spelen geeft hij me deze staart en zelfs tijdens de training, tenzij het een bijzonder uitdagende sessie is. Zelfs dan krijg ik deze staart als het allemaal voorbij is.
Laag gedragen staart - Als de hond zijn staart draagt lager dan normaal, dan voelt hij zich niet erg energiek. Het kan ook een blijk van respect / onderwerping zijn / ook conflict willen vermijden. Het betekent NIET altijd angst, maar het kan een gevoel van onzekerheid betekenen, aangezien een hoge staart verkeerd begrepen kan worden als een uitdaging voor andere honden (en ja, honden begrijpen elkaar soms verkeerd - instinct telt, maar bij alle hondenrassen, sommige hebben hoge of lage staarten natuurlijk, maar honden weten dat niet, ze weten gewoon wat instincten en sociale ervaring hen vertellen).
Normale hoogte, nog steeds staart - Een stille staart die op de gebruikelijke hoogte voor de hond een ontspannen / onverschillig signaal is. De hond observeert en leest waarschijnlijk de situatie, of heeft gewoon niet echt een mening over wat er om hem heen gebeurt.

Kalmerende signalen

Honden zijn over het algemeen vredelievende wezens. Sommigen suggereren dat dit teruggaat naar toen ze in de wildernis zaten, in welk geval vechten en onenigheid in de groep iedereen verzwakt, waardoor de kansen om te jagen, zwerven en paren succesvol worden verminderd. Er wordt getheoretiseerd dat deze groepsoriëntatie geleid heeft tot de ontwikkeling van sociale signalen die aangeven dat de gever niet geïnteresseerd is in een gevecht en de beledigde hond in kwestie wil sussen.

Deze signalen zijn vaak subtiel en snel, dus het kan moeilijk zijn om ze in actie te vangen. Als u echter weet waarnaar u moet zoeken, kunt u ze snel en eenvoudig uitzoeken.

Probeer, indien mogelijk, te voldoen aan de wens van de hond om de sociale interactie te verminderen als hij een kalmerend signaal geeft. Als je naar hem kijkt, kijk dan een of twee seconden weg (de kans is groot dat hij antwoordt met hetzelfde signaal), of gaap naar hem. Als je rechtstreeks in de richting van de hond loopt, probeer dan om te buigen, indien mogelijk. Als je hem corrigeert. Stop en stop indien mogelijk. Stimuleer het gebruik van kalmerende signalen zodat hij weet dat zijn taal van belang is. Anders is van honden bekend dat ze het opgeven, waardoor ze in de problemen kunnen komen bij hondenhondeninteracties.

Denk aan de regels voor het kalmeren van de hond. Eén signaal wordt altijd met een ander geretourneerd. Dus als je je hond een kalmerend signaal geeft, is de kans groot dat je er een terug krijgt.

Neus likken

Dit is vaak een snelle tik van de tong op de neus. Natuurlijk, de hond heeft misschien gewoon een droge neus, maar vaak is het een signaal van lichte onzekerheid. Ik haal het veel van Wally als ik toevallig bij hem loop. In de hondenwereld kan die actie als een bedreiging of uitdaging worden beschouwd. Zijn neus likken vraagt me om niet door te gaan en te zeggen dat hij me niet wil uitdagen. Andere keren zie ik dat dit is als ik me omdraai en naar hem kijk en hij al naar mij kijkt. Hij zal de neus likken om te "vertellen" dat hij me niet van streek wil maken, hij was "gewoon aan het kijken".

Dit is er één dat wij mensen niet echt kunnen dupliceren (onze tong is ofwel te kort of onze neus is te ver van onze mond) maar het likken van je tong lijkt bijna hetzelfde als het nabootsen van een kikker, net zoals een variatie hiervan dit is. - een lichte weergave van het puntje van de tong.

Wally houdt van dit signaal om een of andere reden.

Geeuwen

Nogmaals, kan gewoon moe zijn (of proberen zich klaar te maken voor actie), maar gapen dient ook als een blijk van genegenheid. Ja. Genegenheid. Het kan ook een teken zijn van nervositeit (dat is waar het dient als een kalm signaal). Geeuwen is een van de signalen dat je de context moet gebruiken om echt de betekenis te krijgen. Als het 3 uur is, is hij waarschijnlijk moe, dat soort dingen.

Dit is er een die we kunnen doen, en als je het doet, doe er wat acteren in. Maak een beetje lawaai, adem hard uit, ook al is het een volledig nep geeuw. Nogmaals, hij zal niet weten dat je het net hebt vervalst als je het goed doet!

Wally zal ook veel geeuwen. Ik denk dat hij deze tweede doet alleen voor het likken van de neus.

Snuiven op de grond

Oh ja, honden zijn dol op het snuiven van de grond. Afhankelijk van de situatie kan dit echter een kalm signaal zijn. Het is de manier van de hond om te zeggen: "Ik houd van mijn bedrijf, niets om hier te zien.". Hij is echt niet geïnteresseerd in de grond, maar de andere hond (of mens, of kat, of wat dan ook) weet dat niet. Hij kan alleen beoordelen wat hij ziet. Je zou dit kunnen zien tijdens vreedzame interacties en de honden proberen beleefd elkaar te ontmoeten en te begroeten.

Wij kan doe deze (ik heb een paar keer gedaan - en Wally heeft ook gevraagd om te snuiven), maar meestal is het ongemakkelijk voor ons om dit te doen.

Wegkijken

Bijna als het snijden van de ogen, maar in dit geval zal de hond zijn hoofd draaien en in de ruimte kijken. Dit is een vrij sterk signaal dat, wat de andere hond ook doet, niet gewaardeerd wordt. Het kan ook worden gebruikt om een schijnbare blik neer te halen en geeft aan dat "ik niet echt staarde, dus ontspan alsjeblieft".

We kunnen dit eenvoudig doen. Het is er één die ik veel gebruik met Wally, vooral tijdens het vormgeven. Mijn wegkijken vertelt hem in feite: "Ik ben niet onder de indruk / tevreden met dat"

Wally zal dit een beetje aan andere honden doen, vooral wanneer een vreemde hond heel erg goed met hem is.

Knipperend

Dit brengt ons in de problemen omdat we niet anders kunnen dan knipperen. Aan de positieve kant, het maakt het voor ons heel gemakkelijk om dit te gebruiken om een blik te breken. Aan de andere kant, als je kijkt naar leiderschap of ongenoegen (beide signalen begrijpen honden), kan knipperen je in de weg staan.

Als een rustgevend signaal, is het een "ik was niet aan het staren" -signaal en een signaal om te voorkomen dat ik "harde ogen" gaf die in sommige contexten verkeerd kunnen worden begrepen. Wally gebruikt dit niet vaak, en als hij dat doet, komt het vooral omdat hij relaxed is in plaats van te proberen me te kalmeren.

Hij keert zich om

Het meest voor de hand liggende kalmerende signaal dat Wally me ooit gaf, was toen ik voor het eerst begon met hem te lopen. Hij had geen zin om met mij mee te gaan. Het kwam op het punt in de strijd dat hij me de rug toekeerde. Hij zat letterlijk tegenover elkaar in de andere richting. Ik denk niet dat ik flauwgevallen ben, maar de blik op mijn gezicht zou een mooie "OMG" -foto hebben gemaakt.

Dit is een zeer krachtig signaal om "LAAT ALLEEN DE **** LOS!" Wally heeft het nooit meer gedaan, maar hij zal het zo meteen met een hond doen. Hij zal het ook met sommige kinderen doen als ze te hard of te hard op hem afkomen met armen in de wallen.

Langzaam bewegen

Dit signaal wordt vaak verkeerd begrepen omdat de hond gewoon niet wil voldoen aan wat hem is opgedragen. Hoewel, ja, soms zal een hond met tegenzin iets interessants afhalen, vaak beweegt een hond zich langzaam om een niet-bedreigende houding aan te nemen. Dit is vooral het geval als een hond wordt gecorrigeerd en dubbel zo wanneer de hond woede voelt in de stem van de handler (dieper dan normaal, luider volume, enz.). De hond zal het doen maar langzaam bewegen. Dit kan verkeerd worden begrepen en de handler wordt nadrukkelijker … waardoor de hond langzamer beweegt en de cyclus zich herhaalt. Wally zal deze op mij gebruiken als ik hem te stevig corrigeer, vooral omdat hij nog steeds een zachte hond is, zelfs als hij niet langer bang is. Als ik het zie, weet ik dat ik meer tijd voor hem mag doen om te doen wat ik wil. Als ik wil dat hij naar mij toekomt, zal ik een paar signalen geven om hem te helpen verzekeren dat het goed is om steeds dichterbij te komen. Ik weet ook dat ik het een beetje moet draaien. Vastleggen

Het vervolg op het bovenstaande langzaam bewegende signaal zou kunnen zijn om daadwerkelijk ter plaatse te stoppen en neer te leggen. Dit kan het misverstand opvoeren (vooral tijdens recall-trainingen) en kan echt tot gevolg hebben dat dingen in een haast gebeuren als de handler niet op de hoogte is van kalmerende signalen. Wally heeft dit niet veel op me gebruikt, hopelijk betekent dat dat ik erin slaag om dingen niet tot dat punt te laten escaleren. De paar keer dat ik me herinner dat hij het deed, was hij terug toen hij bang was en het zou niet per se op mij gericht kunnen zijn, maar gewoon een poging om te "chillen" en wat "tijd van mij" nodig te hebben of in een poging om dat te communiceren. hij is echt in een angstige gemoedstoestand.

Dit zijn slechts enkele van de signalen. Er is gezegd dat honden dat wel hebben minstens tweeëndertig kalmerende signalen ! Sommige signalen worden door sommige rassen vaker gebruikt en het is bewezen dat zwarte honden neusneus gebruiken omdat andere gezichtsuitdrukkingen moeilijk te zien zijn, maar een roze tong tegen zwart bont valt op als een gek. Ik vraag me af of honden echt weten welke kleur ze zijn!

Signalen combineren

Kalmerende signalen hoeven niet één voor één te worden gebruikt. Honden zijn meer dan capabel en willen signalen combineren. Ze zullen signalen combineren om het punt te maken dat ze niet bedreigend zijn, en honden zullen "de signalen opvangen" als ze denken dat dit is wat het gaat doen om conflicten te voorkomen.

Een hond kan bijvoorbeeld ergens voor schreeuwen en ze zal reageren met een neus likken terwijl ze haar persoon bekijkt. Ze kan ook een oog knipperen of haar oren achteruit bewegen. Als ze nog steeds niet "goed" is en het geschreeuw doorgaat en ze zich waar dan ook kan bewegen, doe het dan langzaam, laat haar staart zakken of ze gaat liggen en het lijkt alsof ze door de vloer probeert te gaan (leg echt plat … onderste profiel…kop op haar pootjes, helemaal niet bedreigend). In dat scenario zijn meerdere signalen gecombineerd.Het hoeft ook niet in dergelijke geëscaleerde situaties te zitten.

Als Wally naar me kijkt en ik toevallig naar hem kijk, krijg ik een neuslik en een knipoog. Als hij echt opgewonden is en naar me blaft, kan hij wel eens buigen als ik naar hem kijk. Hij zal blijven blaffen, buigen en zijn hoofd buigen zodat hij me de "harde" ogen kan geven, maar "verzachten" met de hoofdpositie. Hij kan dan staren en me aandachtig gadeslaan en vurig blaffen zonder "onbeleefd" te zijn. Hij gebruikte de volgende kalmerende signalen:

neus likken
knipperend met de ogen
bowlen (het in stand houden van de boeg is vaak een signaal dat in een langzame boeg gaat die er bijna uitziet alsof hij uitrekt - de daadwerkelijke speldboog wordt vaak snel ingevoerd en verlaten of ingevoerd en dan begint de activiteit)
zijn hoofd iets kantelen (een andere manier om de blik te veranderen, dus het is geen directe blik)

Afgezien van het likken van de neus, gaf hij me ze allemaal gelijktijdig aan zijn gretige geblaf.

Observeren is leren

De beste manier om de signalen te leren herkennen, is door de taal te "spreken". Word ondergedompeld in de hondencultuur, om zo te zeggen! Observeer honden. Je honden, honden van de buren, willekeurige honden, honden op tv, honden op YouTube, kijk maar naar zoveel mogelijk honden en probeer signalen uit te pluizen. Ik herinner me dat toen ik voor het eerst hoorde over het kalmeren van signalen, ik het een punt heb gemaakt ernaar te zoeken wanneer ik een hond zag of er een interactie mee kreeg. Ik zou een mentale notitie maken van wat ik zag. Toen ik hondenvideo's zag, zou ik naar signalen kijken. Probeer, om te leren, zelfs uw hond te "dwingen" om op een beperkt aantal manieren signalen te geven. Plotseling ontmoet haar blik als ze naar je kijkt en het een tijdje vasthoudt. Kijk of je een of twee signalen krijgt, keer er dan een terug (kijk weg van haar naar wat je aan het doen was) om de "signaal voor een signaal" -regel te volgen. Of, misschien nog beter, geef haar wat lof voor het communiceren met jou! Let ook op de lichaamstaalsignalen, vooral veranderingen als de interactie voortgaat. Hoe bewegen de oren? Wat doet de staart? Kun je lezen en voorspellen wat de hond gaat doen of hoe de hond voelt over de interactie? Zoals met de meeste dingen - de praktijk is perfect.

Links naar meer informatie over rustgevende signalen en lichaamstaal

Canine Calming Signals and Stress - Dog Behavior and Training - Green Acres Kennel Shop Canine Calming Signals and Stress - Dog Behavior and Training De Woof-Meow-show is elke zondag om 20:30 uur op WVOM, 103. 9FM, the Voice of Maine.
Kalmerende signalen - The Art of Survival Turid Rugaas, een bekende waarnemer en trainer van honden, legt kalmerende signalen uit.
Zoom Room Guide to Dog Body Language - YouTube Een korte visuele gids, gemaakt door de Zoom Room, om de lichaamstaal van honden beter te begrijpen. Gezichtsuitdrukkingen en houding worden onderzocht, zowel met isolaat …
Turid Rugaas Kalmerende signalen DVD Clip - DTB788 - YouTube Beschikbaar via www.dogwise.com. De Noorse hondentrainer Turid Rugaas is een expert op het gebied van de lichaamstaal van honden, met name kalmerende signalen die signalen zijn voor honden …