Angstperioden bij honden begrijpen

2024 Auteur: Roxanne Bryan | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2024-01-15 05:51

Ontwikkelingsstadia van honden: wat zijn angstperioden bij honden?

Waarom is Rover plotseling bang voor vreemden? Dit is vaak een vraag die ik krijg van hondenbezitters die een hond in eigendom hebben gehad die er minder om gaf benaderd te worden door een vriendelijke vreemdeling en nu ineenkrimpelt tussen de benen van de eigenaar. Terwijl ik probeer de situatie te beoordelen en verschillende vragen te stellen, hecht ik veel waarde aan de leeftijd van de hond. Waarom is dat? Niet veel hondenbezitters zijn zich bewust van het feit dat honden tijdens hun ontwikkelingsstadia angstperioden ondergaan. Tijdens deze verschillende perioden kunnen honden geleidelijk meer en meer bang worden voor situaties waarin ze ooit accepteerden.

De angst kan worden gemanifesteerd door overdreven behoedzaam gedrag, waarbij de puppy of hond mensen of voorwerpen benadert met tentatief of defensief gedrag met betrekking tot blaffen / uitwijken / grommen. In sommige gevallen kunnen honden moedig zijn tegenover bepaalde stimuli en onzeker zijn tegenover anderen. Het is echter belangrijk op te merken dat honden op elke leeftijd bang kunnen worden voor specifieke dingen en dat er geen generalisaties kunnen worden gemaakt. Laten we eens kijken naar deze angstperiodes en zien hoe ze de beste vriend van de mens beïnvloeden.

First Fear-afdrukperiode: 8 tot 10 weken

Volgens Meghan E. Herron, dierenarts en diplomaat van het American College of Veterinary Behaviorists, vindt deze eerste angstperiode plaats tussen de leeftijd van 8 tot 10 weken. Gedurende deze tijd is de puppy erg gevoelig voor traumatische ervaringen en een enge enge gebeurtenis kan genoeg zijn om de puppy te traumatiseren en levenslange effecten op zijn toekomstige gedrag te hebben. De angst kan van een persoon, een hond of een voorwerp zijn. Een angstperiode is daarom een fase waarin de puppy of hond meer geneigd is bepaalde stimuli waar te nemen die bedreigend zijn.

In de natuur, tijdens deze periode, komen puppy's uit het hol en beginnen ze de wereld om hen heen te verkennen. Dit is wanneer puppy's zouden leren onder begeleiding van hun moeder, welke stimuli bedreigend en niet-bedreigend zijn met het doel om te overleven. In deze fase, als ze eenmaal volledig mobiel en buitenshuis zijn, kan een gebrek aan voorzichtigheid ertoe leiden dat ze gemakkelijk worden gedood, legt Certified Applied Animal Behaviorist Patricia McConnell uit in haar boek "For the Love of a Dog".

Toevallig valt in een huiselijke omgeving deze angstperiode samen met de tijd dat de meeste puppy's worden gescheiden van hun nestgenoten en moeders en naar nieuwe huizen worden gestuurd. Sommige fokkers vinden dat hun puppy's op latere leeftijd beter geadopteerd kunnen worden. Dit is de reden waarom sommigen besluiten om na 12 weken puppies te verkopen.

Tijdens de eerste angstperiode is het daarom belangrijk om te voorkomen dat de puppy wordt blootgesteld aan traumatische ervaringen. Het is niet aan te raden de puppy te verzenden of de puppy op dit moment te laten opereren. Dierenartsenbezoeken en autobezoeken moeten leuk en vrolijk worden gemaakt. Stimuli en ervaringen die puppy's mogelijk als angstaanjagend ervaren, zijn onder meer: vaccins, koude onderzoekstafels, rectale temperaturen, puppy op de weegschaal leggen, nagels knippen en omgaan met vreemden.

Hoe dingen beter te maken

• Gebruik voedsel om positieve associaties te maken!
• Laat vrijwilligers deelnemen aan "nep-veterinaire onderzoeken" en gebruik traktaties
• Oefen het geven van "nep-vaccinaties" met een pen en gebruik traktaties (lees hier meer over hoe u honden minder angstig maakt voor opnamen)
• Maak autoritten leuk!
• Zorg dat thuis een DAP-diffuser is aangesloten wanneer je je puppy voor de eerste keer mee naar huis neemt.
• Maak kisttraining leuk met speelgoed en lekkernijen.

Tweede angstperiode: 6 tot 14 maanden

Hoewel de puppy-vreesperiode van 8 tot 12 weken in sommige gevallen nauwelijks wordt opgemerkt door puppy-eigenaren, lijkt de tweede angstperiode een veel grotere impact te hebben. Rover is nu gegroeid, en als hij een groot ras is, kan hij zelfs 100 pond of meer wegen! Deze angstperiode wordt verondersteld te zijn gekoppeld aan de seksuele rijpheid van de hond en groeispurts. Dit betekent dat het bij grote rassen later kan ontwikkelen in vergelijking met een kleinere hond. Vaak staat deze fase ook wel bekend als 'teenage flakiness', volgens Ellen Dodge in haar artikel 'Critical Periods in hoektand Development, gepubliceerd in het Weimaraner Magazine, oktober (1989).

In het wild mogen honden op deze leeftijd met de rest van het peloton op jacht. In dit stadium is het belangrijk voor hen om te leren vast te houden aan het peloton voor de veiligheid, maar ze moeten ook leren over angst omdat ze angst nodig hebben om te overleven. De boodschap aan de puppy is om weg te rennen als iets onbekends hen benadert, leg Wendy en Jack Volhard in het boek uit Honden training voor Dummies.

De reactiviteit neemt tijdens deze fase toe, waardoor de hond defensief handelt, beschermend en meer territoriaal wordt. Eigenaren melden vaak dat de angst uit het niets lijkt te komen. Honden lijken eerder bang voor nieuwe stimuli of stimuli, maar dat leverde geen significante reacties op. Net als in de eerste angstperiode, is het het beste om tijdens deze periode traumatische ervaringen te vermijden, zoals het vervoeren van honden in een vliegtuig en elke andere overweldigende ervaring. Omdat de eigenaar in dit stadium te maken heeft met een hond die blaft en uithaalt en aan de lijn trekt, heeft deze angstperiode een grotere impact, waardoor de eigenaar zich zorgen hoeft te maken over het gedrag van de hond.

Hoe dingen beter te maken

• Blijf zoveel mogelijk socialiseren, maar zonder uw hond bloot te stellen aan overweldigende situaties
• Creëer positieve associaties door middel van tegenconditionering
• Vertrouwen opbouwen door middel van training en vertrouwenwekkende sporten en oefeningen
• Vermijd traumatische ervaringen tijdens deze delicate fase.

Is er een derde angstperiode?

Clarence Pfaffenberger, de auteur van De nieuwe kennis van hondengedrag, suggereert dat er een derde angstperiode plaatsvindt in de vroege volwassenheid. Gedurende deze periode kan het niveau van agressie toenemen en kan de hond meer beschermend en territoriaal lijken. Afleveringen van tienergeruktheid kunnen nog steeds voorkomen. Sommigen geloven dat er zelfs een vierde periode kan zijn als de hond de vroege volwassenheid bereikt, maar ik kon daar geen betrouwbare literatuur over vinden.

Algemene tips voor het omgaan met angst-periodes

Deze tips zijn handig om u te helpen omgaan met de angstperioden van uw verwende pooch. Ze werken echter ook voor honden die in het algemeen bang zijn. Hoewel ze effectief zijn, moet u er rekening mee houden dat de neiging van uw hond om angstig te zijn mogelijk het werk van de genetica is in plaats van een tijdelijk probleem als gevolg van een fase van angst. Lees voor meer informatie over hoe de natuur en opvoeding het gedrag van de hond vormen: Dog Gedrag: Nature versus Nurture Debate. Hierna volgen enkele tips om uw puppy of hond door deze angstaanjagende angstperioden heen te helpen:

Blijf zo kalm als mogelijk

Je kunt tegen je baas liegen, maar als het op honden aankomt, zijn ze meesters in het lezen van onze emoties en lichaamstaal. Als je je te veel zorgen maakt of alleen maar een beetje gespannen bent over het feit dat je hond angstig of verdedigend handelt, verzeker je dat je hond het zal waarnemen. Stel geen spanning op de lijn, krijg gespannen of praat op een bezorgde manier met je. Blijf ontspannen en los.

Doe net alsof het geen big deal is

Je hond voedt zich met je emoties. Net zoals een moederhond haar pups uit het hol haalt en de puppy's door dreigende en niet-bedreigende situaties begeleidt, moet je je hond duidelijk maken dat de prikkels waar hij bang voor is geen groot probleem zijn. Sommigen vinden dat gezegde op een informele toon: "Het is gewoon een _ (vul de lege in), dwaze jongen!" helpt de hond begrijpen dat het geen probleem is.

Counter-Voorwaarde

Als uw hond bang is voor bepaalde stimuli, kunt u proberen de emotionele reactie van uw hond te veranderen door lekkernijen te gebruiken of alles wat de hond beloont. Op het moment dat uw hond de dreigende stimulus ziet, geeft hij traktaties, op het moment dat de dreigende stimulus verdwijnt, neemt u de traktaties weg. Hetzelfde kan gedaan worden met geluiden die de hond verassend vindt, waardoor het geluid een signaal wordt dat er een smakelijke traktatie aankomt. Wat als uw hond geen snoepjes zal nemen? Hoogstwaarschijnlijk is de stimulus te eng en is de hond over de drempel.

Niet overdrijven, desensibiliseren!

Werk, onder de drempel van een afstand reageert uw hond of puppy niet angstig en is in staat om lekkernijen te nemen. Als je je puppy overweldigt en overspoelt, riskeer je je puppy te sensibiliseren, wat betekent dat je hem angstiger maakt. Forceer uw puppy niet om te communiceren met de gevreesde stimulus; laat hem liever onderzoeken wat hij op zichzelf vreest en vergeet niet elk initiatief dat uw puppy of hond neemt te prijzen / belonen!

Socialiseren, socialiseren, socialiseren

Angst perioden zijn onderdeel van de ontwikkelingsstadia van een hond. Hoe meer uw hond wordt blootgesteld aan prikkels en leert dat er niets is om bang voor te zijn, hoe meer vertrouwen hij zal hebben in de toekomst wanneer hij iets intimiderend tegenkomt. Terwijl de kans op de socialisatie van puppy's ongeveer 14 tot 16 weken is, zouden socialisatiemogelijkheden vrijwel nooit moeten ophouden.

Straf de angst niet

Last but not least, vermijd het straffen van de angst. Het lijkt erop dat de meeste agressieve displays van honden te wijten zijn aan angst; daarom, door het gedrag te straffen, zal je de angst alleen maar verergeren. Negeer de angst en laat je hond zelfvertrouwen opbouwen door hem zelf dingen te laten onderzoeken wanneer hij klaar is en te loven voor de moeite. Gebruik krachtvrij gedrag modificatie zoals desensibilisatie en tegenconditionering

Terwijl behavioristen al enige tijd angstperioden hebben bestudeerd, is het belangrijk om in gedachten te houden dat ze misschien niet binnen dat exacte tijdsbestek voor elke puppy voorkomen. Als je hond een angstperiode doormaakt, onthoud dan dat het niet het einde van de wereld is. Met begeleiding, desensibilisatie en tegenconditionering zou uw puppy of hond na verloop van tijd goed moeten herstellen.

Verder lezen

Kun je de angst van je hond versterken? Er wordt ons soms verteld om geen angstige hond te aaien, knuffelen of troosten, omdat dit de angst van uw hond kan versterken… maar experts zijn het daar niet mee eens. Leer of je de angst van je hond kunt versterken of niet.

Vragen

Antwoord:

Je hebt gelijk als je je zorgen maakt. Een uitstekende plaats om aan de slag te gaan, is het implementeren van enige desensibilisatie en tegenconditionering op een veilige afstand. Misschien voedt u hoogwaardige snoepjes als u kinderen achter een raam thuis of in de auto bekijkt. Ga dan veilig naar de tuin achter het hek en houd hem op een afstand aangelijnd en blijf waardevolle snoepjes geven om de kinderen te zien / horen. Naderhand, voor een betere "socialisatie" moet hij altijd worden aangelijnd en op een afstand van de kinderen (onder de drempel), maar omdat het hier riskant kan worden, moet je echt met een professional werken voor veiligheid en correcte uitvoering. Als je hem over de drempel duwt, kan hij achteruitgaan in plaats van verbeteren en kunnen dingen uitdagender worden. Hoe meer hij angstig gedrag repeteert, hoe moeilijker het te overwinnen. Ik zou hem niet blootstellen aan zeer luidruchtig of luidruchtig spel, omdat het hem kan benadrukken.

• Vraag:

  Mijn 14 maanden oude Pitbull-puppy vertoont opeens enige angst voor de dierenarts, zonder reden die ik kan bepalen. Ik maak me nu zorgen om haar gesteriliseerd te krijgen. Moet ze Valium krijgen?

  Antwoord:

  Het kan helpen om haar meerdere keren voor haar sterilisatieoperatie naar gelukkige "dierenartsbezoeken" te brengen. Kom gewoon naar kantoor en laat het personeel haar traktaties voeren en ga dan terug naar huis. Maak van het bezoek het voordeel van de dag. Als u nog steeds bezorgd bent, meld dit dan aan de dierenarts. Hij of zij kan kalmeringsmiddelen voorschrijven voordat de dierenarts een afspraak maakt als dit nodig wordt geacht.