Little Girl stuurt een brief naar God nadat de hond is gepasseerd en een geweldige reactie krijgt
Roxanne Bryan | Editor | E-mail
Video: Little Girl stuurt een brief naar God nadat de hond is gepasseerd en een geweldige reactie krijgt
2024 Auteur: Roxanne Bryan | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 10:12
Toen Meredith een baby was, hebben haar ouders haar een hond gegeven. Nu was Abbey niet zomaar een hond. Ze was de beschermer, speelkameraad en vriend van Meredith. Jarenlang waren ze onafscheidelijk met Abbey die altijd volgde waar Meredith zou gaan. Zoals alle honden, werd Abbey een beetje ouder … een beetje langzamer, maar ze was er altijd vlak naast de kant van haar beste vriend. Dus het was alleen maar passend dat toen Abbey kort geleden overleed, Meredith daar bij haar was … naast haar.
Het verlies van Abbey was verwoestend voor de kleine Meredith, maar ze wist dat Abbey naar een betere plek ging. Ze zou weer kunnen rennen en spelen - net als toen ze allebei jong waren. Dus nam Meredith het op zich om een brief te schrijven aan de enige persoon waarvan ze wist dat ze net zo veel van Abbey zou houden als zij … God. Zij schreef:
Lieve God,
Wil je alsjeblieft voor mijn hond zorgen? Ze stierf gisteren en is met jou in de hemel. Ik mis haar heel erg. Ik ben blij dat je me haar als mijn hond liet hebben, ook al werd ze ziek. Ik hoop dat je met haar zult spelen. Ze houdt van zwemmen en spelen met ballen. Ik stuur een foto van haar, dus als je haar ziet, weet je dat ze mijn hond is. Ik mis haar echt.
Liefde, Meredith
Op een dag toen Meredith's mail werd gecontroleerd, vond Meredith's moeder een curieus pakket verpakt in goudpapier geadresseerd aan Meredith. Zonder retouradres was ze een beetje bezorgd, maar ze gaf het aan Meredith om te openen.
Toen ze het opendeed en begon te lezen, keek Mereds moeder haar aandachtig aan, zich afvragend wie dit pakket had gestuurd. Uit de doos haalde Meredith een boek, Mr. Rogers 'When a Pet Dies. Meredith opende het boek en las een inscriptie op de binnenkant van de omslag. Haar moeder zag hoe ze haar dochter begon te zien lachen alsof ze het in geen weken had gedaan. "Wat is er?" Vroeg haar moeder. Terwijl Meredith haar moeder het boek overhandigde, begonnen de tranen over haar wangen te vallen. 'Abbey is oké, mam. Ze is bij God. 'Haar moeder begon het opschrift te lezen:
Beste Meredith,
Abbey is veilig aangekomen in de hemel. Het hebben van de foto was een grote hulp en ik herkende haar meteen.
Abbey is niet meer ziek. Haar geest is hier bij mij zoals het in je hart blijft. Abbey hield ervan je hond te zijn. Omdat we onze lichamen niet nodig hebben in de hemel, heb ik geen zakken om je foto's in te bewaren, dus ik stuur het terug naar je in dit kleine boekje om je te houden en iets te hebben om aan Abbey te herinneren.
Bedankt voor de mooie brief en bedank je moeder omdat ze je heeft geholpen het te schrijven en naar mij te verzenden. Wat een geweldige moeder heb je. Ik heb haar speciaal voor je uitgekozen. Ik zend mijn zegeningen elke dag en onthoud dat ik erg veel van je hou. Trouwens, ik ben gemakkelijk te vinden. Ik ben waar liefde is.
Liefde, God
De volgende uren lachten Meredith en haar moeder en huilden ze terwijl ze praatten en hun dierbaarste herinneringen aan Abbey deelden. Het eerste huisdier dat Meredith ooit zou hebben en dat ze nooit zou vergeten. Ze was tenslotte meer dan een huisdier. Ze was een deel van het gezin.
Je krijgt er maar één "eerste". Een eerste vriend. Een eerste liefde. Een eerste kus. Een eerste hond. En hoewel ze misschien zijn verstreken, is de herinnering aan hen voor altijd "Blijft in je hart." Hoewel Meredith nog steeds miste met haar beste vriendin in de buurt, vond ze troost omdat ze wist dat Abbey bij God was.
Deel dit verhaal alstublieft met anderen. Misschien ken je iemand die verlies heeft meegemaakt of iemand die een beetje hoop kan gebruiken. Dit oprechte liefdesverhaal tussen een klein meisje en haar hond zal ongetwijfeld een glimlach op iemands gezicht toveren. Gewoon weten dat God onze gebeden hoort, kan het hart vullen van iemand van wie je houdt.
Wil je een gezondere en gelukkiger hond? Word lid van onze e-maillijst en we doneren 1 maaltijd aan een hondenhok in nood!
Aanbevolen:
Beste moeder ooit stuurt zoon een foto van zijn hond elke dag een jaar lang in het buitenland
Imgur-gebruiker en 's werelds beste moeder Baja29reallyiam2 wist dat toen haar zoon een jaar naar het buitenland ging, hij zijn hond vreselijk zou missen. Ze liet het jaar niet zomaar gaan terwijl het hart van haar zoon brak, dus elke dag voor dat jaar
Little Girl Staren in de ogen van een stervende hond, maar dan gebeurt dit-gewoon ongelooflijk!
Rescue From The Hart is een non-profit, dierenreddingsgroep in Los Angeles. Samen met lokale en mondiale gemeenschappen werken ze aan bewustwording, effectverandering en een einde aan de overbevolking van dieren. Onlangs werden ze gecontacteerd over een ernstig mishandelde hond. De arme hond was opzettelijk uitgehongerd door een wrede persoon.
Wanneer zij een nieuwe hond naar huis brengen, is zijn reactie onbetaalbaar
Een van de redenen waarom we zoveel van honden houden, is hun ongeremde eerlijkheid. Als je niet zeker weet wat je pup denkt, kijk dan gewoon naar zijn gezicht - of naar die grote, soulvolle ogen - en je zult precies weten hoe hij zich voelt over een bepaalde situatie! Imgur-gebruiker MaedayMaeday plaatste enkele foto's van deze hilarisch expressieve Husky die
Pet Scoop: Girl krijgt gestolen hond terug, troosthonden keren terug naar Newtown
Mia Bendray wordt herenigd met haar gestolen hond Marley voor kerst, K-9 troosthonden reizen weer naar Newtown wanneer scholen opengaan, tijgers komen brullen in drie belangrijke gebieden en meer nieuws over dieren.
Boy penetreert een hartverscheurende brief nadat een onderkomen zijn kat verkeerd euthanaseert
Rayden Sazama schreef een ontroerende brief die in een lokale Utah-krant werd gepubliceerd nadat zijn huisdier, Tandeloos, per ongeluk werd geëuthanaseerd door de Cache Humane Society - zelfs nadat de vader van de jongen in het asiel was verschenen om de kat op te eisen.
