Alternatieve hond medicatie voor epileptische aanvallen

2024 Auteur: Roxanne Bryan | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 10:12

Kijken naar een hond die door een grand mal aanval gaat is een vreselijke zaak. De neuronen in de hersenen schieten allemaal tegelijk en de hond verliest het bewustzijn, valt naar beneden, alle spieren trillen, en de hond kan zelfs de controle over zijn darmen en blaas verliezen. Een aanval kan echter een eenmalige gebeurtenis zijn. Een hond moet meer dan één aanval hebben voordat hij als een epilepticum wordt beschouwd. Als hij lijdt aan een andere ziekte, kan hij een enkele aanval hebben, en nadat hij is genezen van de ziekte heeft hij mogelijk nooit een ander probleem.

Als uw hond een verzuimbesmetting heeft, merkt u het misschien niet eens. Ze zijn meer een probleem bij de mens omdat het epilepticum niet in staat is om rond machines te rijden of ermee te werken. Worden de hersenen beschadigd wanneer hij de aanval heeft? Ja, maar het is misschien niet significant.

De behandeling voor epilepsie zal variëren. Geen medicatie is zonder bijwerkingen, en enkele van de beste medicijnen om aanvallen te beheersen hebben de meeste bijwerkingen.

Wat zijn de medicijnen die het meest worden gebruikt om aanvallen bij honden onder controle te houden?

fenobarbital: Dit is het meest voorkomende medicijn omdat het zeer effectief is. Het heeft ook veel bijwerkingen.Het zal ervoor zorgen dat je hond zich moe, overmatig plassen, constant hongerig en dorstig, wiebelig en rusteloos is. Sommige van deze bijwerkingen verdwijnen na korte tijd; sommigen van hen zullen terugkomen telkens wanneer u de dosis moet aanpassen.

Als u uw hond langdurig op Phenobarbital moet zetten, kan hij leverschade hebben. Soms kan dit worden afgenomen op bloedwerk en soms kan het worden behandeld met mariadistel of andere medicijnen. Sommige honden zullen leverfalen hebben en sterven.

Kaliumbromide: Dit medicijn is effectief bij sommige honden, alleen of wanneer het samen met Fenobarbital wordt gebruikt. Het kan uw hond ook ongecoördineerd, slaperig, zwak en soms zelfs huidproblemen bezorgen. Als uw hond gedragsveranderingen heeft, helpt het soms om zijn dosering te verlagen.

Een ander neveneffect van kaliumbromide kan zijn GI-problemen zoals braken of misselijkheid. Het kan helpen om het medicijn met voedsel te geven, het kan helpen om de dosis te verdelen, of misschien moet u stoppen met het geven van het medicijn. Als een hond nierproblemen heeft, is hij mogelijk niet in staat om het medicijn uit te scheiden en kan het toxische niveaus in zijn bloed opbouwen.

diazepam: Dit is een anti-angst medicatie, maar het is ook effectief bij het beheersen van aanvallen bij sommige honden. Het kan slaperigheid, desoriëntatie en coördinatie veroorzaken, zodat uw hond misschien gewoon rondsluipt, behalve wanneer hij slingert om te eten of te drinken.

Wat zijn de nieuwere medicijnen om aanvallen te beheersen?

felbamaat: Dit anti-epilepticum wordt gebruikt om aanvallen te beheersen wanneer gemengd met fenobarbital of kaliumbromide, omdat het uw hond niet slaperiger maakt. Een hond kan nerveus zijn of hyperactief, het medicijn kan leverproblemen veroorzaken en het is duur en moet drie keer per dag worden gegeven.

zonisamide: Dit medicijn lijkt aanvallen bij veel honden te beheersen, maar omdat het niet vaak is gebruikt, zijn er niet veel bijwerkingen gemeld.

Er zijn andere anti-epileptische medicijnen die kunnen worden geprobeerd, maar helaas heeft alles een bijwerking, zelfs als het nog moet worden ontdekt.

Er zijn ook holistische geneeswijzen. In een artikel in het Journal of Holistic Veterinary Medicine werd het gebruik van een ijspak op de ruggengraat van de hond besproken vlak voor of tijdens een aanval. (Het behandelde gebied van de rug is net over de buik). Veel van de honden stopten hun aanvallen en eigenaren die in staat waren om een pre-aanval aura op te merken, beletten hun honden om aanvallen te krijgen.

Ben je bereid om drugs te gebruiken en de levenskwaliteit van je hond op te offeren? Maak deze beslissing zorgvuldig.

Moet je je epileptische hond gebruiken voor drugs?

Wilt u uw epileptische hond gebruiken voor medicijnen?

Vragen

• Vraag:

  Mijn hond is geen fenobarbital meer. Is het goed om in plaats daarvan diazepam te geven?

  Antwoord:

  U moet uw hond NOOIT de fenobarbital laten opraken. Soms kan een aanval worden veroorzaakt door alleen een laag gehalte aan fenobarb in het bloed.

  Diazepam wordt in noodsituaties toegediend om epileptische aanvallen te voorkomen. Als u het bij de hand hebt en niet in staat bent om een nieuwe fenobarb-vulling te krijgen, is dit uw beste alternatief.

• Vraag:

  Mijn zes maanden oude puppy had twee aanvallen van grand mal 26 dagen uit elkaar. We zijn hem begonnen op zonisamide. Hij is al vier maanden vrij van aanvallen! Denkt u dat we hem binnen enkele maanden van de zonisamide kunnen afkopen?

  Antwoord:

  Ik zou hem zeker van de medicatie afkicken. U moet met uw dierenarts of de persoon die hem de medicijnen heeft voorgeschreven met hem praten en hem vertellen dat u geïnteresseerd bent in het spenen van de medicijnen en krijgt zijn of haar suggesties over hoe snel u dit kunt doen.

• Vraag:

  Mijn vier jaar oude ratterriër heeft onlangs een aanval gehad. Hij heeft fenobarbital-medicatie gebruikt, die twee keer per dag wordt toegediend. Wat zal ik doen?

  Antwoord:

  Als uw hond niet reageert op fenobarb, is het eerste wat u moet doen hem proberen met kaliumbromaat. Sommige honden doen het prima als de medicijnen worden gecombineerd. Praat met uw dierenarts over het verkrijgen van het nieuwe recept.

• Vraag:

  Mijn hond is 5 jaar oud en gezond, behalve de clusteraanvallen die ze eens per maand heeft. Moet ze medicijnen nemen?

  Antwoord:

  Omdat jij haar verzorger bent, moet dat jouw beslissing zijn. Alle aanvalsmedicijnen veroorzaken enkele bijwerkingen en alle aanvallen veroorzaken enige hersenbeschadiging. U hoeft alleen maar te beslissen of de ernst van haar aanvallen en de verandering in haar persoonlijkheid na rechtvaardiging van de bijwerkingen.

  Als dit mijn hond was, wat zou ik dan doen? Zonder haar te kennen, is het onmogelijk om te zeggen, maar ik zou haar waarschijnlijk niet op medicatie zetten.

  U moet dit probleem echt met uw gewone dierenarts bespreken, omdat hij of zij bekend zal zijn met uw hond en andere gezondheidsvoorwaarden die zich kunnen voordoen.

• Vraag:

  Mijn vrouwelijke hond is ongeveer dertien jaar oud en heeft nu ongeveer tien jaar last van potassiumbromide voor aanvallen. Ik overweeg haar van de medicatie af te nemen. Ze heeft in ongeveer zeven jaar geen aanval gehad. Het medicijn is duur, en dat geldt ook voor het bloed dat een keer per jaar moet worden gedaan. Is dit een goed idee?

  Antwoord:

  Ja, het is een goed idee, haal gewoon uw hond langzaam uit. Geef haar 3/4 van de normale dosis voor een paar weken, daarna een halve dosis voor een paar weken, daarna een 1/4 dosis voor een paar weken. Geef haar zo min mogelijk, totdat je zeker weet dat ze nog steeds geen aanvallen heeft. Alle medicijnen hebben bijwerkingen, dus als ze zonder hen kan rondkomen, hebben jullie allebei nog veel meer jaren voor de boeg.

laat meer zien

• Vraag:

  Mijn 1/2-jarige Jack Russell is op fenobarbital en is ongeveer zes maanden oud; echter, aanvallen worden steeds frequenter. Heb je enkele voorstellen?

  Antwoord:

  U moet met uw gewone dierenarts praten over het plaatsen van uw hond op een proef met Potassium Bromide. Dit medicijn is soms alleen effectief, maar het kan ook worden gebruikt in combinatie met fenobarbital.

• Vraag:

  Mijn volwassen Chihuahua heeft epileptische aanvallen en deze nemen in frequentie toe. Ze duren ongeveer 3 minuten, maar hij verliest geen darm- of blaascontrole. Wat moet ik doen?

  Antwoord:

  Een hond van die leeftijd met meerdere aanvallen moet op medicijnen worden gezet. U geeft niet aan of u geprobeerd heeft hem fenobarbital, kaliumbromide of een van de andere traditionele medicijnen te geven. Telkens wanneer een hond een aanval doormaakt, worden hersencellen vernietigd en aangezien hij zoveel jaren voor zich heeft, kan dit een serieus probleem worden. Laat hem onderzoeken door je gewone dierenarts.