Een geschiedenis van de militaire hondenrassen die naast ons hebben gevochten

2024 Auteur: Roxanne Bryan | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 10:12

We gokken dat je dit vakantieweekend grote plannen hebt met je hond - misschien een spelletje fetch of een run op het strand of gewoon een dutje in de hangmat. Hoe je het ook viert, we weten dat je zult genieten van je tijd met je beste vriend.

Maar honden kunnen meer zijn dan metgezellen. In veel gevallen staan ze naast militairen en hulpverleners in gevechtsgebieden, waar ze dezelfde loyaliteit en verantwoordelijkheid tonen die we thuis in hen waarderen.

Deze Memorial Day, we kijken terug op de geschiedenis van militaire honden en vieren de successen en offers van onze hondskameraden in wapens.

• 

  Ancient Warriors

  De oudste gebruiken van honden waren om te jagen en te bewaken. Terwijl groepen mensen met elkaar vochten, was het niet meer dan logisch dat ze hun jagers en bewakers in de strijd zouden betrekken. Volgens het boek van Michael Lemish Oorlogshonden, de oude Perzen, Grieken, Babyloniërs en Romeinen namen allemaal honden mee naar de oorlog. De honden neigden naar grote molosser-typen (Mastiff-voorlopers) en werden niet alleen gebruikt voor verdediging, maar ook voor overtreding. Ze droegen pantsers en spijkerde kragen en werden beiden gefokt en getraind voor wreedheid tegenover tegenstanders - en zagen er gewoon angstaanjagend uit.

  

  Veroverende krachten

  Honden bleken een bijna oneerlijk voordeel te zijn wanneer ze werden gebruikt door binnenvallende troepen tegen mensen die dergelijke getande wapens niet hadden. Lemish schrijft dat Attila de Hun al in de vijfde eeuw met gepantserde molosser-honden reisde bij zijn verovering van Europa. In 1493 zette Christopher Columbus zijn Mastiffs en Greyhounds op de inboorlingen die hij tegenkwam in de Nieuwe Wereld, een wrede praktijk voortgezet - vaak eenvoudigweg voor amusement - door andere Spaanse veroveraars in Midden-Amerika en Mexico. Lemish merkt ook op dat de Britten in 1695 "wilde" honden in Jamaica in de Marron Oorlog telden.

  

  Vroeg Amerika

  Het Amerikaanse leger was traag om het gebruik van honden in de strijd aan te nemen, schrijft Lemish, ondanks advies van Benjamin Franklin en anderen dat ze een voordeel zouden bieden tegen indianen. Tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog werden honden vaak gebruikt als mascotte en als schildwachten en volgers van gevangeniskampen, maar niet als strijders. (Foto toont Union Army Gen. George Armstrong Custer, gezeten met zijn hond voor zijn tent omstreeks 1862, exacte datum onbekend). Pas in de Spaans-Amerikaanse oorlog van 1898 begonnen de Verenigde Staten de waarde van patrouillehonden te waarderen, maar hun gebruik was nog steeds eerder de uitzondering dan de regel.

  

  Eerste Wereldoorlog Rescue Dogs

  In de Eerste Wereldoorlog werden Rode Kruis-honden door beide partijen gebruikt om gewonde soldaten te vinden, bewijs van hen terug te brengen en hulpverleners naar hen te leiden. Lemish schrijft dat een assortiment van rassen werd gebruikt, waaronder Duitse herders, Airedale Terriers, Boxers, Bulldogs, herdershonden en verschillende retrievers. Ontwerprassen, zoals de Bouvier des Flandres, werden gebruikt om ambulancekarren te trekken in de Eerste Wereldoorlog, vooral tegen het begin van de oorlog. Honden, legt Lemish in zijn boek uit, waren kleinere doelen dan paarden en braken, in tegenstelling tot gemotoriseerde voertuigen, nooit uit of hadden geen benzine meer. Daarnaast hebben sledehonden van verschillende Husky-type rassen platte wagens getrokken langs treinsporen om spullen te leveren.

  

  In de loopgraven

  Boodschapshonden waren in dienst van Frankrijk, Groot-Brittannië en Duitsland om volgens het boek van Lemish langs het uitgebreide geul-systeem te lopen, tijdens de Eerste Wereldoorlog, en zowel berichten als postduiven te vervoeren om retourberichten te bezorgen. Nogmaals, er werd een verscheidenheid aan rassen gebruikt en veel honden werden geconfronteerd met ernstige gevaren die hun werk deden. Een Ierse Terrier, Paddy genaamd, bracht een bericht uit nadat hij negen dagen voordat hij zijn bestemming bereikte, gedeeltelijk verblind was door gas.

  

  Mascotte Honden

  De meeste honden die Amerikaanse troepen in de Eerste Wereldoorlog vergezelden, schrijft Lemish, waren mascottes die gezelschap en troost gaven aan soldaten die in de loopgraven woonden. De bekendste militaire mascotte was sergeant Stubby, een gestroomde Bull Terrier-mix die door soldaat J. Robert Conroy in Europa werd uitgeworpen, die tijdens het trainingskamp op de Yale University in 1917 de zwerver had gevonden. Begin 1918 overleefde Stubby een mosterdgasaanval. Na zijn herstel, gewaarschuwd door de gaslucht die hij toen herkende, waarschuwde hij zijn troep van een verrassingsaanval door door de loopgraven te rennen, blaffend en bijten naar de soldaten. Stubby legde ook een Duitse spion vast en hield hem bij de zetel van zijn broek totdat de politie arriveerde. Stubby nam deel aan 17 veldslagen, kreeg een granaatschervenwond en werd over het algemeen begroet als een held.

  

  Sledehonden

  Met de nadering van de Tweede Wereldoorlog realiseerden de Verenigde Staten zich dat het een gezamenlijke oorlogshondinspanning nodig had. Toen de oorlog uitbrak in 1939, schrijft Lemish, waren de enige Amerikaanse militaire honden sledehonden die werden gebruikt om gecrashte piloten op Groenland te lokaliseren. Sommige honden waren afkomstig van de poolexpeditie van admiraal Byrd en omvatten Alaskan Malamutes, Siberian Huskies, American Eskimo Dogs and Chinooks.

  

  Burgerlijke honden

  In 1942, toen Amerikaanse troepen volledig betrokken waren bij de Tweede Wereldoorlog, werd Dogs for Defense georganiseerd. Een pleidooi ging uit voor burgers om hun honden als vrijwilliger aan te stellen; gekwalificeerde hoektanden moesten wegen tussen 25 en 85 pond, staan tussen 23 en 28 inch, en zijn tussen de 1 en 5 jaar oud. (Uiteindelijk werd de leeftijdsgrens verlaagd naar 2 jaar.) Vrouwtjes moesten worden gesteriliseerd. Ongeveer 40.000 honden hebben zich aangemeld en ongeveer 32.000 hebben een eerste screening achter de rug. Aanvankelijk werden meer dan 30 rassen geaccepteerd, maar in 1944 werd de lijst met voorkeursrassen verkort tot vijf: Duitse herders, Doberman Pinschers, Belgische herdershonden, reuzenschnauzers en kort-gecoate collies.

  

  Patrouillehonden

  De Duitse Herdershond en Doberman Pinscher domineerden al snel als de eerste keuzes voor Amerikaanse patrouillehonden. De mariniers gaven de voorkeur aan de Doberman vanwege zijn trainbaarheid, alertheid, moed en korte vacht - en omdat de Doberman Pinscher Club of America hun hun eerste honden gaf. Dobes werd geassocieerd met het Korps Mariniers en stond algemeen bekend als de duivelshonden van de mariniers, hoewel de mariniers ook andere rassen gebruikten. Volgens het boek van Lemish was de Doberman veel minder populair bij het leger en werd hij vaak gezien als te streng voor patrouilles. Tegen de Koreaanse oorlog werden alleen Duitse herders door het Amerikaanse leger gebruikt voor wacht- en patrouilletaken. Ze werden niet alleen beter handelbaar geacht, maar hun jas beschermde hen ook beter tegen de harde omstandigheden in dat deel van de wereld.

  

  Geurdetector Honden

  Tijdens de oorlog in Vietnam werden Duitse herders opgeleid als mijn- en tunneldetectoren. Geurhonden werden ook gebruikt om wegvluchtende vijanden op te sporen. Volgens Lemish werden Bloodhounds als eerste geprobeerd, maar ze maakten te veel lawaai op het parcours. Labrador Retrievers waren het antwoord: ze waren zeer trainbaar, volgzaam en toegewijd aan een nummer en vormden de kern van het trackerhondprogramma in Vietnam. Vandaag delen Chesapeake Bay Retrievers en Golden Retrievers geurdetectietaken met Labs.

  

  Moderne militaire honden

  Hoewel niet zo bekend als de Duitse Herder, is de Nederlandse Herder recentelijk in populariteit gegroeid als een militaire hond. Het heeft een verscheidenheid aan vachtlengtes, waaronder een korte vacht die beter geschikt is voor warme klimaten dan de dikkere vacht van de Duitse Herder. Het ras stierf bijna uit in zijn geboorteland tijdens de Tweede Wereldoorlog vanwege gebrek aan voedsel. Alleen gezamenlijke kweekinspanningen brachten het terug van de rand van uitsterven.

  Voor inzet in het Midden-Oosten is de Belgische Mechelaar de militaire hond van keuze. Meer hittebestendig dan de Duitse Herder en even, zo niet meer, behendig en reactief, de Belgische Mechelaar is ook een populaire politiehond. Door de lichte en compacte bouw is het ook ideaal voor tandem parachutesprongen. Een Malinois genaamd Cairo maakte deel uit van de Amerikaanse Navy SEAL-missie die Osama bin Laden in 2011 doodde.

  

  Ontwerpen van militaire rassen

  Sommige landen hebben ervoor gekozen hun eigen militaire honden te fokken. In de jaren 40 begonnen de Sovjets een fokprogramma om de ideale militaire hond te ontwikkelen. Ze importeerden verschillende rassen, meestal Duits, in hun Red Star-kennels. Een reuzenschnauzer werd de kern van het programma; zijn nageslacht werd gekruist met vele andere rassen, waaronder Airedale Terriers, Rottweilers en Moscow Water Dogs, en tegen 1957 werd de Black Russian Terrier opgericht. Zwarte Russische terriërs hebben gediend in Bosnië en Afghanistan, werkend als mijnden opsporingshonden, trek honden en eerstehonden honden.

  De Sovjets waren niet de enige in hun verlangen om de ideale militaire hond te creëren. De Canaan-hond stamt af van grotendeels verwilderde honden die zijn achtergelaten om voor zichzelf te zorgen in de Negev-woestijn in het zuiden van Israël. Bedoeïenen zouden de hoektanden vangen en ze trainen als bewaker en honden van het vee.Toen de Israëlische defensiemacht in de jaren dertig probeerde militaire honden te gebruiken, konden de populaire militaire rassen de hitte niet aan. Dus volgde Dr. Rudolphina Menzel het voorbeeld van de bedoeïenen en domesticeerde wilde Canaan-honden; de honden werden gebruikt om een fok- en trainingsprogramma te ontwikkelen. Tegen de Tweede Wereldoorlog dienden Canaan honden als universele honden voor alle doeleinden.

  

  Fallen Heroes

  In oktober 2013 was het National Working Dog Teams National Monument opgedragen aan de Lackland Air Force Base in Texas. Lackland is het hart van de militaire hondentraining in de Verenigde Staten en het monument eert alle honden die zijn opgeofferd voor hun handlers, kameraden en het land. Er zijn andere gedenktekens over oorlogshonden door het hele land en daarbuiten; een van de bekendere is de National War Dog Cemetery op Guam, gewijd aan de honden die hun leven daar gaven in 1944 tijdens de Tweede Slag bij Guam.

  

  

  

  

  Meer van Vetstreet

  • Hoe een ras een ras wordt
  • Toegepaste honden helpen huisdieren bij het vinden van pleeggezinnen
  • Verbazingwekkende en ongebruikelijke hondenrassen waar we dol op zijn
  • White House verzet zich tegen Bans op hondenrassen
  • Extreme huisdieren: van de kleinste tot de hoogste en meer

  Meer op onze site:

  • 11 Echt Amerikaanse hondenrassen
  • Kunnen alle honden zwemmen? Nee! En dit populaire ras is het slechtst
  • 9 leuke spellen om met je hond te spelen
  • 7 Mensenhonden haten het meest